باب ۳۴: نام‌هاى پیغمبر ج
۱۵۱٧- حدیث: «جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍس، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِج: لِي خَمْسَةُ أَسْمَاءٍ؛ أَنَا مُحَمَّدٌ وَأَحْمَدُ، وَأَنَا الْمَاحِي الَّذِي يَمْحُو اللهُ بِي الْكُفْرَ، وَأَنَا الْحَاشِرُ الَّذِي يَحْشَرُ النَّاسُ عَلَى قَدَمِي، وَأَنَا الْعَاقِبُ» [۲۴٧].
یعنی: «جبیر بن مطعمسگوید: پیغمبر جگفت: من پنج نام دارم، من محمّد و احمدم، من ماحى (محو کننده) هستم که خداوند کفر را به دست من محو مى‌کند، من حاشر (جمع کننده) هستم که تمام مردم روى پاى من جمع مى‌شوند (یعنى تمام مردم باید به نبوّت من ایمان داشته باشند چون من تکمیل کننده رسالت پیغمبران و خاتم انبیاء هستم) و من عاقب (آخر پیغمبران) مى‌باشم».
[۲۴٧] أخرجه البخاري في: ۶۱ كتاب المناقب: ۱٧ باب ما جاء في أسماء رسول الله ج.