باب ۱۵: درباره اوصاف قیامت و اینکه خداوند ما را بر نجات از خوف و دهشت آن یارى فرماید
۱۸۲۰ ـحدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَب أَنَّ النَّبِيَّج قَالَ: يَوْمَ يَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ، حَتَّى يَغِيبَ أَحَدُهُمْ فِي رَشْحِهِ إِلَى أَنْصَافِ أُذُنَيْهِ» [۵۵۵].
یعنی: «عبدالله بن عمربگوید: پیغمبر جگفت: روز قیامت مردم به امر خدا مى‌ایستند (و خورشید به اندازه فاصله میلى به ایشان نزدیک مى‌شود) به اندازه‌اى عرق مى‌کنند (که خاک زیر پاشان به صورت آب و گل در مى‌آید) و تا وسط گوشهایشان در آن غرق مى‌شوند».
۱۸۲۱ ـحدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس أَنَّ رَسُولَ اللهِج قَالَ: يَعْرَقُ النَّاسُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى يَذْهَبَ عَرَقُهُمْ فِي الأَرْضِ سَبْعِينَ ذِرَاعًا، وَيُلْجِمُهُمْ حَتَّى يَبْلُغَ آذَانَهُمْ» [۵۵۶].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: در روز قیامت مردم به اندازه‌اى عرق مى‌کنند که آب آن هفتاد زراع در زمین فرو مى‌رود و تا وسط گوششان در آن غرق مى‌شوند».
[۵۵۵] أخرجه البخاري في: ۶۵ كتاب التفسير: ۸۳ سورة ويل للمطففين. [۵۵۶] أخرجه البخاري في: ۸۱ كتاب الرّقاق: ۴٧ باب قول الله تعالى: ﴿أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ٤ لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ٥﴾[المطففين: ۴-۵].