باب ۱۰: در روز قیامت کافر مى‌خواهد به اندازه تمام زمین طلا داشته باشد و آن را بدهد و نجات پیدا نماید
۱٧۸۸ ـحدیث: «أَنَسٍس يَرْفَعُهُ، أَنَّ اللهَ يَقُولُ لأَهْوَنِ أَهْلِ النَّارِ عَذَابًا: لَوْ أَنَّ لَكَ مَا فِي الأَرْضِ مِنْ شَيْءٍ، كُنْتَ تَفْتَدِي بِهِ قَالَ: نَعَمْ قَالَ: لَقَدْ سَأَلْتُك مَا هُوَ أَهْوَنُ مِنْ هذَا، وَأَنْتَ فِي صُلْبِ آدَمَ، أَنْ لاَ تُشْرِكَ بِي، فَأَبَيْتَ إِلاَّ الشِّرْك» [۵۲۳].
یعنی: «انسسگوید: پیغمبر جگفت: خداوند در روز قیامت به کسى که عذابش از بقیه اهل دوزخ کمتر است مى‌فرماید: اگر تمام آنچه بر روى زمین است ملک تو باشد حاضر هستى آن را بدهى و در برابر آن از این عذاب خلاص شوى؟ در جواب مى‌گوید: بلى حاضرم، خداوند مى‌گوید: من در دنیا چیزى خیلى سهل و ساده‌تر از این از شما خواستم، وقتى در پشت آدم قرار داشتى از تو خواستم که براى من شریک قرار مده ولى به خواسته من توجّه نکردى جز اینکه شریک برایم قرار دادى».
(منظور از این جمله که مى‌فرماید: در پشت آدم بودى که از تو خواستم برایم شریک قرار ندهى، این است که توحید و یکتاپرستى اصلى است که از آدم تا محمّد خاتم پیغمبران وجود داشته است و اصلى است تغییر ناپذیر که مبناى رسالت تمام پیغمبران بوده است. و کسى در شرک ورزیدن به خدا معذور نیست و نمى‌تواند بگوید که من به علّت اینکه ندانسته‌ام خداوند به این امر ناراضى است مرتکب آن شده‌ام. چون خداوند به تمام پیغمبران از آدم تا محمّد دستور داده است که به مردم بگویند از شرک که بزرگترین ظلم و گناه است بپرهیزند).
[۵۲۳] أخرجه البخاري في: ۶۰ كتاب الأنبياء: ۱ باب خلق آدم صلوات الله عليه وذرّيته.