ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد سوم

باب ۱۸: پناه بردن انسان به خدا از شرّ اعمالى که انجام داده و یا انجام نداده است

۱٧۳۶ ـحدیث: «ابْنِ عَبَّاسٍب أَنَّ النَّبِيَّج كَانَ يَقُولُ: أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الَّذِي لاَ يَمُوتُ، وَالْجِنُّ وَالإِنْس يَمُوتُونَ» [۴۶٧].

یعنی: «ابن عباسبگوید: پیغمبر جمى‌گفت: خداوندا! پناه مى‌آورم به عزّت و عظمت تو و هیچ معبود حقّى نیست جز ذات تو که هرگز نخواهد مرد، امّا تمام جن و انسان خواهند مرد».

۱٧۳٧ ـحدیث: «أَبِي مُوسىس عَنِ النَّبِيِّج، أَنَّهُ كَانَ يَدْعُو بِهذَا الدُّعِاءِ: رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي وَجَهْلِي وَإِسْرَافِي فِي أَمْرِي كُلِّهِ وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي خَطَايَايَ وَعَمْدِي، وَجَهْلِي وَهَزْلِي، وَكُلُّ ذَلِكَ عِنْدِي اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ أَنْتَ الْمُقَدِّمُ، وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ، وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» [۴۶۸].

یعنی: «ابو موسىسگوید: پیغمبر جاین دعا را مى‌خواند: پروردگارا! گناه و جهل و اسرافم را در تمام امور و هر گناهى که از من به آن عالم‌تر هستى ببخشاى، خداوندا! از گناهان عمدى و اشتباهى و شوخى من صرف‌نظر بفرما، همه این گناهان در نزد من موجود است، خداوندا! از گناه‌هایى که قبلاً انجام داده‌ام و بعداً انجام خواهم داد و گناه‌هایى که آشکار و پنهان انجام داده‌ام صرف‌نظر بفرما، هر کسى را که بخواهى به رحمت خود نزدیک مى‌نمایى و هر کسى را که بخواهى از رحمت خود دور مى‌گردانى، و بر تمام کارها توانا هستى».

۱٧۳۸ ـحدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَسأَنَّ رَسُولَ اللهِج، كَانَ يَقُولُ: لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ أَعَزَّ جُنْدَهُ وَنَصَرَ عَبْدَهُ وَغَلَبَ الأَحْزَابَ وَحْدَهُ فَلاَ شَيْءَ بَعْدَهُ» [۴۶٩].

یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جمى‌گفت: هیچ معبود حقّى نیست، به جز ذات الله که یکتا است، دوستان و طرفداران خود را با عزّت نگه مى‌دارد، عبد صالح خود را کمک و یارى مى‌رساند، به تنهایى قبایل کافران را (که علیه پیغمبر ججمع شده بودند) شکست داد، جز ذات الله هیچ چیزى ثابت و پایدار نیست، همه چیز نسبت به ذات الله مانند عدم است».

[۴۶٧] أخرجه البخاري في: ٩٧ كتاب التوحيد: ٧ باب قول الله تعالى: ﴿وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ﴾[النحل: ۶۰]. [۴۶۸] أخرجه البخاري في: ۸۰ كتاب الدّعوات: ۶۰ باب قول النّبيّ ج: «اللّهمّ! اغفر لي ما قدّمت وما أخّرت». [۴۶٩] أخرجه البخاري في: ۶۴ كتاب المغازي: ۲٩ باب غزوة الخندق وهي الأحزاب.