باب ۳: اهل بهشت طورى قصرنشینان بهشت را مى‌بینند که ستارگان در آسمان دیده مى‌شوند
۱۸۰۳ ـحدیث: «سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ، عَنِ النَّبِيِّج، قَالَ: إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ لَيَتَرَاءَوْنَ الْغُرَفَ فِي الْجَنَّةِ، كَمَا تَتَرَاءَوْنَ الْكَوْكَبَ فِي السَّمَاءِ قَالَ: فَحَدَّثْتُ النُّعْمَانَ ابْنَ أَبِي عَيَّاشٍ فَقَالَ: أَشْهَدُ لَسَمِعْتُ أَبَا سَعِيدٍ يُحَدِّثُ وَيَزِيدُ فِيهِ كَمَا تَرَاءَوْنَ الْكَوْكَبَ الْغَارِبَ فِي الأفُقِ الشَّرْقِيِّ وَالْغَرْبِيِّ» [۵۳۸].
یعنی: «سهل بن سعد گوید: پیغمبر جگفت: ساکنان بهشت قصرنشینان آن را همانطور که ستارگان آسمان دیده مى‌شوند مى‌بینند، راوى گوید: این حدیث را براى نعمان بى ابى عیاش نقل کردم، او گفت: شهادت مى‌دهم که از ابو سعید شنیدم که این حدیث را نقل کرد، این جمله را هم به آن اضافه نمود: همانگونه که ستاره‌هایى را که در حال غروب در اُفق شرقى و غربى هستند مى‌بینید».
۱۸۰۴ ـحدیث: «أَبِي سَعِيدٍ الْخدْرِيِّس عَنِ النَّبِيِّج قَالَ: إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ يَتَرَاءَيُونَ أَهْلَ الْغُرَفِ مِنْ فَوْقِهِم كَمَا يَتَرَاءَيُونَ الْكَوْكَبَ الدُّرِّيَّ الْغَابِرَ فِي الأُفُقِ مِنَ الْمَشْرِقِ أَوِ الْمَغْرِبِ، لِتَفَاضُلِ مَا بَيْنَهُمْ قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ تِلْكَ مَنَازِلُ الأَنْبِيَاءِ، لاَ يَبْلُغُهَا غَيْرُهُمْ قَالَ: بَلَى، وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ رِجَالٌ آَمَنوا بِاللهِ، وَصَدَّقُوا الْمُرْسَلِينَ» [۵۳٩].
یعنی: «ابو سعید خدرىسگوید: پیغمبر جگفت: اهل بهشت به قصرنشینانى که در بالاى سر آنان نشسته‌اند نگاه مى‌کنند همانطور که به ستارگان تابناکى که در حال غروب در اُفق مشرق و مغرب هستند نگاه مى‌نمایند، چون این قصرنشینان داراى مقام و درجات بالاتر از افراد عادى هستند. اصحاب گفتند: اى رسول خدا! حتماً این قصرها منزل پیغمبران مى‌باشند، غیر پیغمبران به چنین جاهایى نمى‌رسند، پیغمبر جگفت: بلى، قسم به کسى که جان من در دست اوست صاحبان این منازل کسانى هستند که به خدا ایمان دارند و فرستادگان خدا را تأیید کرده‌اند».
[۵۳۸] أخرجه البخاري في: ۸۱ كتاب الرّقاق: ۵۱ باب صفة الجنّة والنّار. [۵۳٩] أخرجه البخاري في: ۵٩ كتاب بدء الخلق: ۸ باب ما جاء في صفة الجنّة وأنّها مخلوقة.