باب ٧: نهى از حسادت و کینه و روگردانیدن و قهر کردن از دیگران
۱۶۵۸ ـحدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍس أَنَّ رَسُولَ اللهج قَالَ: لاَ تَبَاغَضُوا، وَلاَ تَحَاسَدُوا، وَلاَ تَدَابَرُوا. وَكُونُوا عِبَادَ الله إِخْوَاناً. وَلاَ يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ» [۳۸۸].
یعنی: «انس بن مالکسگوید: پیغمبر جگفت: با هم کینه نداشته باشید و از حسادت نسبت بهم پرهیز کنید، با هم قهر نکنید، به عنوان بندگان خدا برادرانه با هم رفتار نمایید، براى هیچ مسلمانى حلال نیست که بیش از سه روز از برادر دینى خود دورى کند و با او قهر باشد».
[۳۸۸] أخرجه البخاري في: ٧۸ كتاب الأدب: ۵٧ باب ما ينهى عن التحاسد والتدابر.