باب ۲: درباره زنده شدن و جمع نمودن مردم و صفت زمین در روز قیامت
۱٧٧٧ ـحدیث: «سَهْلِ بْنِ سَعْدٍس قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّج يَقُولُ: يُحْشَرُ النَّاسُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى أَرْضٍ بَيْضَاءَ عَفْرَاءَ كَقُرْصَةِ نَقِيٍّ لَيْسَ فِيهَا مَعْلَمٌ لأَحَدٍ» [۵۱۱].
یعنی: «سهل بن سعدسگوید: شنیدم پیغمبر جمى‌گفت: مردم در روز قیامت بر روى زمینى جمع مى‌شوند که رنگ آن بسیار سفید است و مانند قرص نانى است که از مغز خالص گندم درست شده باشد و هیچ اثر و نشانه‌اى براى کسى در آن دیده نمى‌شود. (یعنى صاف و هموار است و آثارى از ساختمان، درخت و سایر نشانه‌ها در آن دیده نمى‌شود)».
«عفراء: بسیار سفید و سفید خالص».
[۵۱۱] أخرجه البخاري في: ۸۱ كتاب الرّقاق: ۴۴ باب يقبض الله الأرض.