باب ۸: به خلوت نشستن با زن بیگانه، به تنهایى با او بودن حرام است
۱۴۰۳- حدیث: «عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍس أَنَّ رَسُولَ اللهِج، قَالَ: إِيَّاكُمْ وَالدُّخُولَ عَلَى النِّسَاء فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ، يَا رَسولَ اللهِ أَفَرَأَيْتَ الْحَمْوَ قَالَ: الحَمْوُ المَوْتُ» [۱۲٩].
یعنی: «عقبه بن عامرسگوید: پیغمبر جگفت: از وارد شدن بر زن بیگانه به تنهایى پرهیز کنید، یک نفر از انصار گفت: اى رسول خدا! خلوت کردن مردان فامیل زوج (از قبیل برادر و برادرزاده زوج و هر کسى که نکاح زنش براى او حلال است) با زن او چه حکمى دارد؟ پیغمبر جگفت: خلوت کردن مردان فامیل زوج با زن او کشنده (و سمّ قاتل است)».
(چون به علّت نزدیکى و ارتباط نزدیک امکان فساد در خلوت مردان خویشاوند مرد با زنش بیشتر است، بنابراین جایز نیست برادر یا برادرزاده مرد، با زن او به تنهایى با هم خلوت کنند و در منزلى به تنهایى با هم بنشینند).
«حمو: امام نووى گوید: مردان فامیل زوج حمو زوجه مى‌باشند».
[۱۲٩] أخرجه البخاري في: ۶٧ كتاب النُّكاح: ۱۱۱ باب لايخلون رجل بإمرأة إلّا ذو محرم والدخول على المغيبة.