باب ۱۱: جماعتى وارد بهشت مى‌شوند که قلبشان مانند قلب طیر لطیف و پرخوف است
۱۸۰٧ ـحدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس عَنِ النَّبِيِّج قَالَ: خَلَقَ اللهُ آدَمَ، وَطُولُهُ سِتُّونَ ذِرَاعًا، ثُمَّ قَالَ: اذْهَبْ فَسَلِّمْ عَلَى أُولَئِكَ مِنَ الْمَلاَئِكَةِ، فَاسْتَمِعْ مَا يُحَيُّونَكَ تَحِيَّتُكَ وَتَحِيَّةُ ذُرِّيَّتِكِ فَقَالَ: السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ فَقَالُوا: السَّلاَمُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللهِ فَزَادُوهُ، وَرَحْمَةُ اللهِ فَكُلُّ مَنْ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ عَلَى صُورَةِ آدَمَ، فَلَمْ يَزَلِ الْخَلْقُ يَنْقُصُ حَتَّى الآنَ» [۵۴۲].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: وقتى که خداوند آدم را خلق کرد قد او شصت زراع بلند بود. سپس به او گفت: برو بر آن جماعت از فرشتگان سلام کن و به ایشان گوش فرا ده، به هر نحوى که بر تو سلام کردند و به تو جواب دادند جواب شما و فرزندانت خواهد بود (و باید شما و فرزندانت مانند آن بر یکدیگر سلام نمایید و جواب دهید) آدم رفت و بر آنان سلام کرد و گفت: السلام علیکم، فرشتگان در جواب آدم گفتند: السلام علیکم ورحمة الله، و لفظ رحمة الله را بر سلام آدم افزودند. هر کس که داخل بهشت مى‌شود بر هیئت و شکل آدم است (یعنى شصت زراع طول قد دارد) ولى مردم به مرور دوران‌ها قدّشان در دنیا کوتاه مى‌شود تا امروز که مى‌بینیم، (آدم به علّت اینکه مرور دوران بر او جارى نگردید قدّش کوتاه نشد)».
[۵۴۲] أخرجه البخاري في: ۶۰ كتاب الأنبياء: ۱ باب خلق آدم صلوات الله عليه وذرِّيّته.