باب ۱۱: فضائل عبدالله بن جعفرس
۱۵٧۲- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ ابْنُ الزُّبَيْرِ لاِبْنِ جَعْفَرٍب: أَتَذْكُرُ إِذْ تَلَقَّيْنَا رَسُولَ اللهِج أَنَا وَأنْتَ وَابْنُ عَبَّاسٍ قَالَ: نَعَمْ فَحَمَلَنَا وَتَركَك» [۳۰۱].
یعنی: «عبدالله بن زبیرسبه عبدالله بن جعفرسگفت: آیا بیاد دارى که من و شما و عبدالله بن عباس وقتى که پیغمبر جاز سفر بر مى‌گشت به استقبالش رفتیم و به خدمتش رسیدیم؟ عبدالله بن جعفر گفت: بلى، یاد دارم که پیغمبر جما را با خود سوار کرد ولى تو را سوار نکرد، (وقتى که پیغمبر جبه خارج مدینه مى‌رفت و به مدینه مراجعت مى‌نمود بچه‌ها به استقبال پیغمبر جمى‌رفتند و پیغمبر جآنان را مورد محبّت قرار مى‌داد)».
[۳۰۱] أخرجه البخاري في: ۵۶ كتاب الجهاد والسير: ۱٩۶ باب استقبال الغزاة.