باب ۴٧: فضیلت و ثواب کسى که فرزندش مى‌میرد و به خاطر رضاى خدا صبر مى‌کند
۱۶۸٩ ـحدیث: «أَبِي أَبِي هُرَيْرَةَس عَنِ النَّبِيِّج قَالَ: لاَ يَمُوتُ لِمُسْلِمٍ ثَلاَثَة مِنَ الْوَلَدِ، فَيَلِجُ النَّارَ، إِلاَّ تَحِلَّةَ الْقَسَمِ» [۴۱٩].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: هر مسلمانى که سه فرزند از دست دهد، داخل دوزخ نخواهد شد مگر به اندازه کمى که کفّاره قسم باشد».
چون خداوند قسم مى‌خورد و مى‌فرماید: ﴿وَإِن مِّنكُمۡ إِلَّا وَارِدُهَاۚ...﴾[مريم: ٧۱]. «هیچ‌یک از شما نیست مگر اینکه داخل آتش دوزخ خواهد شد»، با توجّه به این آیه شریفه همه داخل آتش دوزخ خواهند شد، ولى کیفیت و اندازه و مدّت آن به تفاوت اعمال نیک و بد انسان‌ها فرق مى‌کند، داخل شدن صلحا و شهدا و صدّیقان با داخل شدن انسان‌هاى فاسق از هر جهت فرق دارد، شاید رفتن شهدا به دوزخ تنها به خاطر مشاهده اوضاع هولناک آن باشد، تا بهتر به عظمت لطف و کرم الهى در حق خودشان آگاهى یابند.
(در این حدیث هم پیغمبر جمى‌فرماید: کسى که فرزندش را از دست دهد و به خاطر رضاى خدا صبر کند تنها به اندازه کمى که باعث تحقق قسم الهى است داخل دوزخ مى‌گردد).
۱۶٩۰ ـحدیث: «أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّس قَالَ: جَاءَتِ امْرَأَة إِلَى رَسُولِ اللهِج، فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللهِ ذَهَبَ الرِّجَالُ بِحَدِيثِكَ، فَاجْعَلْ لَنَا مِنْ نَفْسِكَ يَوْمًا نَأْتِيكَ فِيهِ، تَعَلِّمُنَا مِمَّا عَلَّمَكَ اللهُ فَقَالَ: اجْتَمِعْنَ فِي يَوْمِ كَذَا وَكَذَا، فِي مَكَانِ كَذَا وَكَذَا فَاجْتَمَعْنَ فَأَتَاهُنَّ رَسُولُ اللهِج، فَعَلَّمَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَهُ اللهُ ثُمَّ قَالَ: مَا مِنْكُنَّ امْرَأَةٌ تُقَدِّم بَيْنَ يَدَيْهَا مِنْ وَلَدِهَا ثَلاَثَةً، إِلاَّ كَانَ لَهَا حِجَابًا مِنَ النَّارِ فَقَالَتِ امْرَأَةٌ مِنْهُنَّ: يَا رَسُولَ اللهِ اثْنَيْنِ قَالَ: فَأَعَادَتْهَا مَرَّتَيْنِ ثُمَّ قَالَ: وَاثْنَيْنِ، وَاثْنَيْنِ، وَاثْنَيْنِ» [۴۲۰].
یعنی: «ابو سعید خدرىسگوید: زنى پیش پیغمبر جآمد، گفت: اى رسول خدا! تنها مردان از فرمایش و حدیث شما بهره مى‌برند (چون همیشه به حضور شما مى‌رسند از احادیث شما بهره‌مند مى‌شوند، براى اینکه ما زنان هم محروم نباشیم) خودتان یک روز را براى ما (زنان) تعیین کنید تا ما هم در این روز پیش شما بیاییم، مقدارى از آنچه که خداوند به شما یاد داده است به ما یاد دهید، پیغمبر جگفت: شما در فلان روز و فلان روز در فلان و فلان جا جمع شوید، زنان در روزهاى تعیین شده جمع شدند، و پیغمبر جبه نزد آنان رفت، از آنچه که خداوند به او یاد داده بود، به آنان یاد داد، سپس گفت: هیچ‌یک از شما نیست که سه فرزندش را از دست بدهد مگر اینکه این مصیبت باعث نجات او از عذاب دوزخ خواهد شد، یکى از زن‌ها گفت: اى رسول خدا! از دست دادن دو فرزند چه؟ و دو دفعه این سؤال را تکرار نمود، آنگاه پیغمبر جگفت: از دست دادن دو فرزند هم مانند از دست دادن سه فرزند است، و این جمله را سه بار تکرار نمود».
۱۶٩۱ ـحدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس عَنْ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ الأَصْبَهَانِيِّ، عَنْ ذَكْوَانٍ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ عَنِ النَّبِيِّج بِهذَا وَعَنْ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ الأَصْبَهَانِيِّ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا حَازِمٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ: ثَلاَثَةً لَمْ يَبْلُغُوا الحِنْثَ» [۴۲۱].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: از دست دادن سه فرزند که به سنّ بلوغ نرسیده باشند باعث نجات از آتش دوزخ خواهد شد».
[۴۱٩] أخرجه البخاري في: ۲۳ كتاب الجنائز: ۶ باب فضل من مات له ولد فاحتسبه. [۴۲۰] أخرجه البخاري في: ۶٩ كتاب الإعتصام: ٩ باب تعليم النّبيّ ج: «أمته من الرّجال والنِّساء». [۴۲۱] أخرجه البخاري في: ۳ كتاب العلم: ۳۶ باب هل يجعل للنِّساء يوم على حدّة في العلم.