باب ۶: خبر دادن پیغمبر جبه حوادثى که تا آمدن قیامت واقع مى‌شوند
۱۸۳۶ ـحدیث: «حُذَيْفَةَسقَالَ: لَقَدْ خَطَبَنَا النَبِيُّج خُطْبَةً مَا تَرَكَ فِيهَا شَيْئًا إِلَى قِيَامِ السَّاعَةِ إِلاَّ ذَكَرَهُ، عَلِمَهُ مَنْ عَلِمَهُ، وَجَهِلَهُ مَنْ جَهِلَهُ؛ إِنْ كُنْتُ لأَرَى الشَّيْءَ قَدْ نَسِيتُ فَأَعْرِفُ مَا يَعْرِفُ الرَّجُلُ إِذَا غَابَ عَنْهُ فَرَآهُ فَعَرَفَهُ» [۵٧۱].
یعنی: «حذیفهسگوید: پیغمبر جخطبه‌اى براى ما خواند و تمام فتنه‌هایى که تا روز قیامت رخ مى‌دهد، بیان نمود بعضى آن را فهمیدند و حفظ نمودند ولى بعضى دیگر آن را درک نکردند و فراموش کردند. به راستى من چیزهایى را که فراموش کرده بودم به واسطه سخنان پیغمبر جبیادم آمد و مجددآ آن‌ها را به خاطر آوردم همانگونه که کسى چیزى را فراموش مى‌کند وقتى که چشمش به آن مى‌افتد آن را مى‌شناسد».
[۵٧۱] أخرجه البخاري في: ۸۲ كتاب القدر: ۴ باب ﴿...وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ قَدَرٗا مَّقۡدُورًا﴾[الأحزاب: ۳۸].