باب ۵: در ابتداى اسلام بعد از گذشت سه روز خوردن گوشت قربانى ممنوع بود بعداً این ممنوعیت نسخ شد و خوردن آن در هر زمانى بلامانع گردید
۱۲۸٧- حديث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِج: كُلُوا مِنَ الأَضَاحِي ثَلاَثًا وَكَانَ عَبْدُ اللهِ يَأْكُلُ بِالزَّيْتِ حِينَ يَنْفِرُ مِنْ مِنًى مِنْ أَجْلِ لُحُومِ الْهَدْيِ» [٩].
یعنی: «عبدالله بن عمربگوید: پیغمبر جگفت: تا سه روز از گوشت قربانى بخورید، (یعنى بعد از سه روز نباید، از آن خورده شود) ابن عمر وقتى که از منى به سوى مکه بر مى‌گشت، نان را با روغن مى‌خورد و از خوردن گوشت قربانى پرهیز مى‌کرد».
۱۲۸۸-حدیث: «عَائِشَةَل قَالَتْ: الضَّحِيَّةُ كُنَّا نُمَلِّحُ مِنْهُ، فَنَقْدَمُ بِهِ إِلَى النَّبِيِّج بِالْمَدِينَةِ، فَقَالَ: لاَ تَأْكُلُوا إِلاَّ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ وَلَيْسَتْ بِعَزِيمَةٍ، وَلكِنْ أَرَادَ أَنْ يُطْعِمَ مِنْهُ، وَاللهُ أَعْلَمُ» [۱۰].
یعنی: «عایشهلگوید: ما گوشت گوسفند قربانى شده را نمک مى‌زدیم و در مدینه (یعنى بعد از بازگشت، پیغمبر جبه مدینه که بیشتر از سه روز پس از قربانى طول مى‌کشید) آن را پیش پیغمبر جمى‌گذاشتیم، پیغمبر جگفت: بیش از سه روز از گوشت قربانى نخورید. عایشه گوید: این نهى پیغمبر جبه صورت حتمى و قطعى نبود (به نحوى که خوردن آن بعد از سه روز حرام باشد) ولى پیغمبر جمى‌خواست ثروتمندان گوشت قربانى را به فقرا بدهند و آن را ذخیره نکنند».
«ضحيّة: گوسفندى است که قربانى شود».
۱۲۸٩-حدیث: «جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِس قَالَ: كُنَّا لاَ نَأْكُلُ مِنْ لُحُومِ بُدْنِنَا فَوْقَ ثَلاَثِ مِنًى، فَرَخَّصَ لَنَا النَّبِيُّج، فَقَالَ: كُلُوا وَتَزَوَّدُوا فَأَكَلْنَا وَتَزَوَّدْنَا» [۱۱].
یعنی: «جابر بن عبداللهسگوید: ما بعد از سه روزه منى از گوشت شترها یا گاوهاى قربانى شده نمى‌خوردیم، ولى بعداً پیغمبر جما را اجازه داد، فرمود: از گوشت قربانى بخورید و آن را ذخیره نمایید، ما هم آن را مى‌خوردیم و ذخیره مى‌کردیم».
۱۲٩۰-حدیث: «سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِس قَالَ: قَالَ النَّبِيُّج: مَنْ ضَحَّى مِنْكُمْ فَلاَ يُصْبِحَنَّ بَعْدَ ثَالِثَةٍ وَفِي بَيْتِهِ مِنْهُ شَيْءٌ فَلَمَّا كَانَ الْعَامُ الْمُقْبِلُ، قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ نَفْعَلُ كَمَا فَعَلْنَا عَامَ الْمَاضِي قَالَ: كُلُوا وَأَطْعِمُوا وَادَّخِرُوا، فَإِنَّ ذَلِكَ الْعَامَ، كَانَ بِالنَّاسِ جَهْدٌ فَأَرَدْتُ أَنْ تُعِينُوا فِيهَا» [۱۲].
یعنی: «سلمه بن اکوعسگوید: پیغمبر جگفت: هر کس از شما قربانى کند نباید بیش از سه روز هیچ مقدار گوشتى از آن در خانه‌اش باقى بماند، سال بعد نیز مردم گفتند: اى رسول خدا! امسال هم مانند سال گذشته عمل مى‌کنیم؟، (یعنى بیش از سه روز گوشت قربانى را در منزل نگهدارى نمى‌کنیم) پیغمبر جگفت: از آن بخورید و به دیگران هم بدهید و مقدارى هم ذخیره نمائید، سال گذشته (که گفتم نباید بیش از سه روز گوشت قربانى در منزل شما باقى باشد به خاطر این بود) که در آن سال مردم در تنگدستى و مشقّت قرار داشتند، و خواستم که به فقرا کمک کنید».
[٩] أخرجه البخاري في: ٧۳ كتاب الأضاحي: ۱۶ باب ما يؤكل من لحوم الأضاحي وما يتزوّد منها. [۱۰] أخرجه البخاري في: ٧۳ كتاب الأضاحي: ۱۶ باب ما يؤكل من لحوم الأضاحي وما يتزوّد منها. [۱۱] أخرجه البخاري في: ۲۵ كتاب الحج: ۱۲۴ باب ما يأكل من البدن وما يتصدّق. [۱۲] أخرجه البخاري في: ٧۳ كتاب الأضاحي: ۱۶ باب ما يؤكل من لحوم الأضاحي وما يتزوّد منها.