ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد سوم

فهرست کتاب

باب ۳: درباره تعبیر خواب

باب ۳: درباره تعبیر خواب

۱۴۶۲- حدیث: «ابْنِ عَبَّاسٍب أَنَّ رَجُلاً أَتى رَسُولَ اللهِج، فَقَالَ: إِنِّي رَأَيْتُ اللَّيْلَةَ فِي الْمَنَامِ ظُلَّةً تَنْطُفُ السَّمْنَ وَالْعَسَلَ، فَأَرَى النَّاسَ يَتَكَفَّفُونَ مِنْهَا فَالْمُسْتَكْثِرُ وَالْمُسْتَقِلُّ وَإِذَا سَبَبٌ وَاصِلٌ مِنَ الأَرْضِ إِلَى السَّمَاءِ، فَأَرَاكَ أَخَذْتَ بِهِ فَعَلَوْتَ، ثُمَّ أَخَذَ بِهِ رَجُلٌ آخَرُ فَعَلاَ بِهِ، ثُمَّ أَخَذَ بِهِ رَجُلٌ آخَرُ فَعَلاَ بِهِ، ثُمَ أَخَذَ بِهِ رَجُلٌ آخَرُ فَانْقَطَعَ ثُمَّ وُصِلَ فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ: يَا رَسُولَ اللهِ بِأَبى أَنْتَ، وَاللهِ لَتَدَعَنِّي فَأَعْبُرَهَا فَقَالَ النَّبِيُّج: اعْبُرْ قَالَ: أَمَّا الظُّلَّةُ فَالإِسْلاَمُ، وَأَمَّا الَّذِي يَنْطُفُ مِنَ الْعَسَلِ وَالسَّمْنِ فَالْقُرْآن، حَلاَوَتُهُ تَنْطِفُ فَالْمُسْتَكْثِرُ مِنَ الْقُرْآنِ وَالْمُسْتَقِلُّ وَأَمَّا السَّبَبُ الْوَاصِلُ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الأَرْضِ فَالْحَقُّ الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ؛ تَأْخُذُ بِهِ فَيُعْلِيكَ اللهُ، ثُمَّ يَأْخُذُ بِهِ رَجُلٌ مِنْ بَعْدِكَ فَيَعْلُو بِهِ، ثُمَّ يَأْخُذُ رَجُلٌ آخَرُ فَيَعْلُو بِهِ ثُمَّ يَأْخُذُ رَجُلٌ آخَرُ فَيَنْقَطِعُ بِهِ، ثُمَّ يُوَصَّل لَهُ فَيَعْلُو بِهِ فَأَخْبِرْنِي، يَا رَسُولَ اللهِ، بِأَبِي أَنْتَ، أَصَبْتُ أَمْ أَخْطَاْتُ قَالَ النَّبِيُّج: أَصَبْتَ بَعْضًا وأَخطَأْتَ بَعْضًا قَالَ: فَوَاللهِ لَتُحَدِّثنِي بِالَّذِي أَخْطَأْتُ قَالَ: لاَ تُقْسِمْ» [۱٩۱].

یعنی: «ابن عباسبگوید: یک نفر پیش پیغمبر جآمد، گفت: اى رسول خدا! من امشب در خواب ابرى را دیدم که از آن روغن و عسل مى‌بارید، دیدم که مردم با کف دستهایشان از این روغن و عسل بر مى‌دارند، عدّه‌اى سهم زیادى داشتند و عدّه دیگر سهم کم، در این اثنا دیدم ریسمانى از زمین به آسمان وصل شده بود، شما را دیدم که این ریسمان را گرفتى و به طرف آسمان بالا رفتى، بعد از شما مرد دیگرى آن را گرفت، او هم بالا رفت و بعد از این مرد، مرد دیگرى آن را گرفت و بالا رفت، سپس مرد دیگرى آن را گرفت ولى آن ریسمان پاره شد، و مجددآ به هم وصل گردید، ابو بکر گفت: اى رسول خدا! پدر و مادرم فدایت باد، ترا بخدا اجازه بده تا من این خواب را تعبیر کنم، پیغمبر جگفت: آن را تعبیر کن، ابو بکر گفت: این ابر دین اسلام است، روغن و عسلى که از آن مى‌چکد قرآن است، که حلاوت و شیرینى از آن مى‌چکد، عدّه‌اى از قرآن بیشتر بهره مى‌گیرند، عده دیگر بهره کمى دارند، امّا ریسمانى که از آسمان به سوى زمین آویزان شده است، دین حقّى است که شما بر آن هستى، خداوند شما را به وسیله این دین به اعلى درجه مى‌رساند بعد از شما یک نفر دیگر به دین حق اسلام تمسّک مى‌کند او هم به مقام والا مى‌رسد، بعد از او هم یک نفر دیگر به آن تمسّک مى‌کند، او هم به مقام عالى خواهد رسید، بعد از نفر دومى نفر سوم به آن تمسّک مى‌کند ولى ابتدا ریسمان قطع مى‌شود، بعداً به هم وصل مى‌گردد، او هم بالا خواهد رفت، ابو بکر گفت: اى رسول خدا! پدر و مادرم فدایت، به من بفرما آیا تعبیر درستى از این خواب نمودم، یا تعبیر خطا، پیغمبر جگفت: قسمتى درست بود و قسمتى خطا، ابو بکر گفت: ترا بخدا قسمت‌هایى را که به خطأ رفته‌ام به من بگو، پیغمبر جگفت: قسم مخور».

[۱٩۱] أخرجه البخاري في: ٩۱ كتاب التعبير: ۴٧ باب من لم ير الرؤيا لأوّل عابر إذا لم يصب.