سیمای صادق فاروق اعظم عمر بن خطاب رضی الله عنه

عمر در مقابل قدرت با زور بازو، حق آزادی عقیده را می‏گیرد

ناگاه عمر صف مهاجمین را شکافته و بسوی، عُتبه بن ربیعه، حمله می‌کند و با یک تکان او را بزمین می‏کوبد، و بر سینه او می‏نشیند، و دو انگشتش را مانند سرنیزه‏ها در حدقه چشم او فرو می‏برد، [۱۸۵]و فریاد عتبه به آسمان می‏رسد و سیل مهاجمین با زور دسته جمعی عمر را از سینه عتبه بر می‌دارند، در این هنگام پیرمرد محترمی، در یک جامه یمنی و پیراهن [۱۸۶]حاشیه‏دار ظاهر می‌گردد از علت این زد و خورد سئوال می‌کند باو می‏گویند: «عمر از دین قریش خارج گشته و دین دیگری اختیار کرده است» آن پیرمرد، که عاص بن وایل است به آن‌ها می‌گوید: «از او دست بکشید، مردی است که برای خود راهی را انتخاب کرده است، [۱۸۷]از جان او چه می‏خواهید؟ مگر شما از فرزندان بنی عدی (قبیله عمر) نمی‏ترسید که بطور دسته جمعی او را مورد حمله قرار می‏دهید؟ دست از او بردارید، او در انتخاب عقیده آزاد است».

مهاجمین که برای متارکه در پی بهانه‏ای بودند، عاص بن وایل هم مرد شریف و محترمی بشمار می‏آمد، با شنیدن توصیه‏های این مرد محترم از زد و خورد دست کشیده و در کوچه‏های اطراف کعبه پراکنده شدند، و عمر نیز روبروی کعبه نشسته، و در حالی که دردهایی در بدن خویش احساس می‌کند، و از شدت خستگی تند تند نفس می‏کشد، به نتایج مبارزه خویش تا آن لحظه، می‏اندیشد، و کاملاً راضی و خشنود بنظر می‏رسد، زیرا با راه انداختن این سر و صداها و درگیری‌ها و زد و خوردهای شدید:

[۱۸۵] الریاض النضره، ج۱، ص:۱۹۶ و اخبار عمر، ص:۲۴. [۱۸۶] ابن هشام، ج۱، ص:۲۱۹. [۱۸۷] کامل ابن اثیر، ج۱، ص:۹۷، و ابن هشام، ج۱، ص:۲۱۹.