پسانداز کردن برای نوزادان در بیت المال
فاروق در بیمه کردن زندگی اتباع حکومت اسلام، تنها نسل حاضر و تنها اوضاع کنونی آنها را منظور ننمود، بلکه از دو راه زندگی نسل آینده و اوضاع آینده و نسل حاضر را در نظر گرفت اول زمینها و آبها و مراتع و جنگلها و منابع زیرزمینی و امتیازهای ضرب سکه و غیره را از قید تملک افراد و جمعیتهای نسل حاضر خارج کرد و تمام آنها را حکومتی و متعلق به بیتالمال و متعلق به نسل حاضر و نسلهای آینده اعلام نمود. دوم قانون پسانداز تمام نوزادان را (حتی نوزادان لقیط) که در خرابهها پیدا میشدند و پدر و مادر آنها معلوم نبود) در بیتالمال وضع نمود به اینصورت که برای هر نوزادی، دختر یا پسر و مشروع یا غیرمشروع، که به دنیا میآمد در سال اول برای هر ماه صد درهم [۲۰۳۸]جیره نقدی و دو جریب [۲۰۳۹]گندم (کفایت نان شصت مرد در یک وعده غذا در حدود سی کیلو) جیره غیرنقدی پرداخت میگردید و در سالهای بعدی به تناسب افزایش هزینه زندگی او هر دو نوع جیره افزایش مییافت [۲۰۴۰]و این جیرهها را طوری تنظیم کرده بودند که در تمام سالها هر ماه چهل درهم (قیمت [۲۰۴۱]یک گوسفند) از هزینه زندگی نوزادان باقی میماند و با این پول باقیمانده هرماه گوسفندی را خریداری کرده و در مراتع بیتالمال میجرانیدند [۲۰۴۲]و گوسفندها را در دفتر بیتالمال به نام آن نوزادان منظور میکردند [۲۰۴۳]و به هنگام بلوغ و پیدایش هزینههای سنگین مانند خریدن خانه و هزینه ازدواج و سرایه شغل و کار، رمههای گوسفند را به آنان مسترد میکردند و فاروق با وضع همین قانون پسانداز برای تمام نوزادان جهان اسلام، بزرگترین مشکل اقتصادی نسل آینده را، یعنی این که جوانان ناآگاه با دستهای خالی در مقابل هزینههای کمرشکن زندگی قرار بگیرند، حل مینماید و آن را از لوازم امانتداری واجب میشمرد و ترک آن را خیانت در امانت میداند زیرا در خاتمه توضیحی این قانون از پیامبر جروایت میکند که فرموده است: «مَنْ مات غاشاً لِرَعْیتِهِ [۲۰۴۴] لَمْ یرِحْ رَیح الجَنَّةِ»کسیکه در حال ستم و خیانت نسبت به زیردستان بمیرد بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.»
بروژههای عمران و آبادی فاروق شامل قسمتهای زیر است:
[۲۰۳۸] فتوح البلدان، بلاذری، ص۴۳۹ همین مرجع موضوع مقرر کردن جیره نقدی را برای (لقیط) در ص۴۳۸ و مقدار یک جریب را در ص۴۴۶ بیان نموده است. [۲۰۳۹] همان [۲۰۴۰] همان [۲۰۴۱] پیامبری که از نو باید شناخت. [۲۰۴۲] فتوح البلدان بلاذری، ص۴۳۹ و این عین عبارت باختصار: «اذا خرج عطاءُ احد هولاء الموالید ذکراً کان او انثی و معلوم الابوین او لقیط، ابتاع منه غنما فجعلها سوادهم فاذا خرج عطائه ثانیة ابتاع الراش او راسین فجعله فیها...» [۲۰۴۳] مرجع سابق [۲۰۴۴] مرجع سابق