ایلیا (قدس) محاصره میگردد
و بدون حمله به داخل شهر مدت زیادی این محاصره را ادامه میدهند، زیرا اهمیت این شهر مذهبی ایجاب کرده است که رومیان حصار و برج و باره آن را از هر شهر دیگر مستحکمتر و پادگان بزرگ این شهر را از ستونهای بسیار متعصب و متعهد و فداکار تشکیل دهند که تا عموماً کشته نشوند تصرف این شهر امکان ندارد و عمرو بن عاص میبیند که تصرف قدس با زور شمشیر و از راه عملیات جنگی فاجعه اسفناک حملههای (بُخْتُ نَصَر بابل) و (خسروپرویز ایرانیان) را برای این شهر مقدس تکرار مینماید که هر دو برای تصرف این شهر حمام خون راه انداختند و عمرو بن عاص در میان هراس و دلهره، طی نامهای از امیرالمؤمنینسکسب تکلیف [۱۱۷۲]مینماید و امیرالمؤمنینسکه مصمم است حتماً قدس را آزاد و فاجعه شاه بابل و شاه ایران هم تکرار نشود، با یک تدبیر بسیار حکیمانه نظامی و به راه انداختن یک مانور بزرگ و گسترده نظامی و تضعیف روحیه پادگان عظیم قدس، سپاه اسلام را از این بنبست نجات دهد و از راه صلح و بدون ریختن یک قطره خون قدس را آزاد و به زیر پرچم اسلام درمیآورد و این تدبیر حکیمانه از این قرار است،
[۱۱۷۲]ـ الکامل، ج۲، ص۵۰۰ و در البدایه و النهایه،، ج۷، ص۵۵، نوشته که نویسنده نامه ابوعبیده بوده است.