خطبه اول ابوبکرسدر میان انصار:
بر عرب گران می‌آمد که دین آبا و اجدادی خود را ترک کند، خداوند مهاجرین اول را به تصدیق محمد واداشت و به او ایمان آوردند و در راه او جان فدا کردند، با وجود اذیت و آزار افراد قوم‌شان بر دین حق پایداری نمودند، با وجود کمی عده از دشمنی جماعات مردم نهراسیدند، اولین بندگان خدایند در روی زمین که به خدا و رسول او ایمان آوردند. لذا آنان شایسته‌ترین مردم برای خلافت رسولند و هیچکس با آنان در این مسأله کشمکش نمی‌کند جز کافران.
و شما ای گروه انصار، کسانی هستید که فضیلت شما در دین شناخته شده است و سابقه شما در دین اسلام روشن است، خداوند شما را به عنوان یاران خود و رسول خویش قلمداد کرد و هجرت رسول را به سوی شما عملی ساخت. اکثر ازواج و اصحاب رسول در میان شماست و پس از مهاجرینِ نخستین، کسی به پایه شما نمی‌رسد. ما امرای این قوم و شما وزرا هستید و هیچ کاری بدون مشورت شما انجام نخواهد گرفت.
«ما امرا و شما وزراء، هیچ کاری بدون مشورت با شما انجام نخواهد گرفت» این عبارت چقدر به گفته انصار نزدیک است که گفتند: از ما امیری و از مهاجرین امیری.
این گفته ابوبکر قریب به نظم و نظام کارها بود و نزدیک بود که امور را به راه اصلاح سوق دهد.
شاید ابوبکرسحقیقت را قصد کرده بود و نظر او بر سیاست و دوراندیشی مبتنی بود، شاید اوس که با خزرج دشمنی و مقابله داشتند به او تمایل پیدا کردند، شاید اکثر بنوخزرج نیز از او متنفر نشدند.
ابوبکر نخواست که مهاجرین تنها بدون دخالت دیگران عهده‌دار امور شوند، همانگونه که سعد بن عباده از جانب انصار پیشنهاد کرد. او انصار را وزراء ساخت و آنان را در کارها شرکت داد، ولی دیگران را که در بعضی انحاء شبه جزیره از نظر قدرت و نفر قوی‌تر و انبوهتر بودند شرکت نداد.
و او بر این اساس که امارت از آن مهاجرین باشد انصار را در کارها شرکت داد، به خاطر سابقه فضیلت آنان در اسلام و تأیید رسول خدا.
شاید همه در مقابل این نظر تسلیم شده آرام بگیرند، زیرا این عدل کامل و شالوده حق است.