پیروزی مسلمانان در ولجه و غنایم‌شان در این جنگ:
غنایم این جنگ به قدری بود که خالد در میان سپاهیان ایستاد و به ثروتی که بر روی زمینِ آوردگاه ابناشته شده بود اشاره کرد و گفت: «آیا این همه طعام گوناگون را نمی‌بینید! به خداوند قسم اگر ملزم نبودیم که در راه خدا جهاد کرده و مردم را به سوی خدا دعوت کنیم و جز حیات دنیوی حیات دیگری نمی‌بود نظر من این بود که بر این قریه غلبه کنیم و آن را تصرف کنیم و گرسنگی و قحطی را به اربابان آنکه این همه نعمت را ادخار کرده بودند دچار سازیم، چه ما به این نعمت‌ها سزاوارتریم». آیا هیچ مسلمانی پس از شنیدن این سخن خالد در بارۀ روحیه او گمان دیگر خواهد برد! او در اینجا در راه خدا جهاد می‌کند و غنایم فراوان می‌گیرد و اسرا را به ملکیت خود درمی‌آورد. آیا این نعمت دنیا و آخرت نیست!
کیست که از این نعمت‌ها دست بازدارد! و کیست که بر این نعمت‌ها برای ملاقات خدا نشتابد!!