اثر این اضطراب مراجع در خود مؤرخین:
اثر این اضطراب در مراجع و در تصویر عصر خلیفه اول به عواملی که نقد تاریخی در باره آن عوامل زیاد امکانپذیر نیست وابستگی دارد. این اضطراب در مراجع متقدمین دیده شد، سپس در آثار کسانی نیز که از این مؤرخین نقل قول کردند و سعی نمودند از کتب آنان حقیقت را استنباط کنند.
این تأثر به بعضی از متأخرین نیز سرایت کرده به طوری که در عصر ابوبکر اندک توقفی نموده بلافاصله به عهد عمر روی آورده و در آنجا توقف خود را طولانی میسازند.
بعضیها تا جایی پیش رفتهاند که عصر ابوبکر و عمربرا مقایسه میکنند تا یکی را بر دیگری ترجیح نهند، در حالی که این مقایسه بین دو مرد که هریک بدان درجه از عظمت رسیدهاند که کمتر رجل سیاسی و فرمانروایی در تاریخ عالم بدان درجه نایل شده صحیح به نظر نمیرسد.
عهد عمرسبیشک از بزرگترین ادوار تاریخ اسلام است، در این عهد امپراطوری اسلام استقرار یافت، نظام حکومت برقرار شد و پرچم اسلام در مصر و روم و پارس به اهتزاز درآمد، امام این عصر درخشان، عمرسبا همه عظمتش مدیون عهد خلافت ابوبکر است و متمم آن کما اینکه دوره خلافت ابوبکر نیز مدیون عصر محمد جو متمم آن بود.