غلبه کامل بر انقلاب داخلی بلاد عرب:
مهاجر و عکرمه تا آرامش کامل کنده و حضرموت در آنجاها ماندند، این جنگها آخرین جنگهای رده بود و با این جنگها غلبه بر انقلاب داخلی کامل گشت و پایه و اساسی برای پیریزی وحدت سیاسی شد، وحدتی که مدتها ادامه داشت و سپس آلوده به شوائب شد. شدت عمل مهاجر در غلبه بر عوامل تمرد این نواحی کمتر از شدت عمل او در یمن نبود، ریشه متمردین را قطع کرده و آنان را به اشد مجازات رسانید. یک نمونه از این شدت عمل این بود که دستور داد دو زن آوازهخوانی را که یکی رسول خدا را شتم میکرد و دیگری هم مسلمانان را هجا میگفت دست بریده و دندانهای پیشین هردو را درآوردند. ابوبکر در این مورد پس از کشف خطایش به او نامه نوشت و تذکر داد که بهتر بود آوازهخوان اولی را که رسول خدا را شتم کرده بود میکشتی، زیرا حد مورد مربوط به انبیاء با حدود دیگر یکی نیست و دومی را اگر ذمی بود مورد عفو قرار میدادی. «قسم به حیاتم که آنچه تو از آن گذشت کردی از شرک بدتر بود. با گذشت و سکینه باشد. بپرهیز از مثلهکردن مردم زیرا گناه نفرتانگیزی است مگر به صورت قصاص و معامله به مثل». از آنچه با این دو آوازهخوان هتاک کرد شدت عمل او نسبت به دیگر متمردین روشن میگردد.