خالدسحیره را مرکز فرماندهی خود میسازد:
خالد در حیره اقامت کرد و آن را مرکز فرماندهی خود ساخت و این اولین پایتخت اسلامی خارج از بلاد عرب بود. چون امر اداره آنجا را به زعمای اهل حیره واگذار کرد، به حکومت او اطمینان حاصل کردند و در اطراف خود محیطی اطمینانبخش نسبت به او به وجود آوردند. اهل بلاد نزدیک به حیره نیز احساس عدالت کامل کردند، چون دیدند دربار فارس به آنان نمیپردازد، صلاح کار خود را در این دیدند که با خالد صلح کرده و زیر لوای او درآیند. مگر نه این است که فلاحان را به حال خود گذاشته که در زمین فلاحت کنند و کسی متعرض آنان نشود، حتی ظلم دهاقین فارسی را از آنان دفع نموده و کلیه حقوقشان را حفظ کرده است؟ اولین کسی که با خالد صلح کرد صلوبا بن نسطونا صاحب معبد ناطف بربانقیا و بسما بود، معاهدهای با خالد بست که در هرسال ده هزار دینار جزیه بپردازد و خالد از او محافظت کند و هرکس به نسبت ثروتش از این جزیه بپردازد.
این عهدنامه با این عبارت که خطاب به صلوبا است ختم میشود: «محقق است که تو پیشوای قوم خود شدهای و قوم تو به پیشوایی تو رضایت دادهاند، من و مسلمانانی که با منند این را قبول داریم».