حرکت سپاهیان به سوی شام:
بیشتر این روایات دلالت دارد بر اینکه اولین سپاهی که به سوی شام حرکت کرد، پس از مراجعت ابوبکر از حج در آخر سال ۱۲ هجری و اول سنه ۱۳ هجری بود. روایات دیگری مشعر است بر اینکه ابوبکرسهنگامی که خالد بن ولیدسرا در آغاز سال ۱۲ هجری به سوی عراق روانه کرد، خالد بن سعید بن عاص را نیز به سرحدات شام گسیل داشت. روایت مرجح به نظر من این است که خالد بن ولید پیش از اینکه مسلمانان را از جنگهای رده در یمن، کنده و حضرموت فارغ شده باشند به صوب عراق رفت و فرماندهی کل قوا را بر مثنی و سپاهیانش به عهده گرفت و خالد بن سعید اگر در این موقع یا پیشتر رفته باشد، برای حفظ سرحدات بوده نه برای جنگ. به نظر من روایت ارجح این است که ابوبکر به فکر جنگ شام نیفتاد، مگر پس از تکمیل پیروزیهای مسلمانان در جنگهای رده یمن و اطرافش و پس از اینکه ابن ولید وارد حیره شد و آنجا را آرام کرد و بعد از اینکه دروازههای دومه باز شد و با فتح آن راه وادی سرحان به شام امنیت کامل یافت. آنچه در پیش گفتیم که، ابوبکر نامهای به اهل یمن نوشت و از آنان خواست برای جهاد آماده شوند، این گفته ما را تأیید میکند، زیرا تقاضای اعزام سپاه برای جهاد از اهل یمن قاعدتاً باید پس از پایانیافتن جنگهای رده در یمن صورت گرفته باشد. علاوه بر این عکرمه بن ابی جهل و ذوالکلاع حمیری پس از اینکه در مناطق یمن آرامش حاصل شد، در آنجا اقامت نکردند، بلکه با مهاجرین ابی امیه برای غلبه بر رده بکنده و حضرموت رفتند. پس از اینکه جنوب کاملاً آرام گرفت و بازگشت عکرمه به مدینه نزدیک شد سپاهی را که زیر فرمان او جنگیده بودند رها کرد و فرماندهی سپاه دیگری را که خود تشکیل داده بود به عهده گرفت. برای تو آسان است که مدت زمانی را که بازگشت از یمن به مدینه در برمیگیرد حساب کنی، سپس مدت لازم برای رفتن از مدینه به شام را نیز در نظر بگیری. و میدانی که راه مکه و مدینه را در بیش از ده روز با شتر میتوان طی کرد، و کاروان در آن زمان راه شام را یک ماهه میرفت و یک ماهه برمیگشت.