خالد بن ولیدسسپاه مسلمین را به سه دسته تقسیم میکند:
خالد در رأس ده هزار مرد جنگی از یمامه به صوب عراق حرکت کرد. پس از اینکه به مرز عراق رسید دید مثنی و سپاه او انتظارش را میکشند. در اینجا سپاه را به سه دسته تقسیم کرد و هر دسته را به راهی فرستاد که همه دستجات در حفیر به هم ملحق شوند.
دسته اول به فرماندهی مثنی دو روز پیش از خالد حرکت کرد. دسته دوم به فرماندهی عدی بن حاتم طایی یک روز قبل از او حرکت کرد و خالد نیز پس از آن دو حرکت کرد. خالد نامهای به هرمز فرستاد به این مضمون:
«اما بعد! یا اسلام بیاور تا نجات بیابی، یا اینکه جزیه برای خود و قومت بر ذمه بگیر، در غیر این دو صورت جز خودت کسی مقصر عواقب کارت نیست، با سپاهی به سوی شما آمدهام که همان اندازه که شما زندگی را دوست دارید آنان شهادت را دوست میدارند» هرمز نامه را دریافت کرد و از هرف خبر حرکت و مسیر سپاه مسلمین را به او میدادند، او این اخبار را به اردشیر پادشاه ساسانی گزارش کرد، سرانجام سپاهیانش را جمع کرد و به کواظم رفت تا در آنجا با خالد مقابله کند.
وقتی خبردار شد که خالد سپاهش را به سوی حفیر حرکت داده به سرعت به سوی آنجا حرکت کرد و در حفیر در کنار آب فرود آمد. عدهای از رجال خالد به او خبر دادند که سپاهیان ما در نزدیکی آب نیستند. خالد به آنان گفت: «ای قوم فرود آیید و بارهایتان را فروگذارید و خون آنان را بر آب بریزید. قسم به زندگانیام آب از آن دستهای خواهد بود که صبورتر و برتر از دسته دیگر باشد!»