عکرمه بن ابوجهل از برابر سپاه مسیلمه شکست می‌خورد:
عکرمه پهلوان آزموده و سوارکار کراری بود، در سپاه او دلاورانی بودند که مدت‌ها در جنگ‌ها شرکت داشته و کارکشته شده بودند. با وجود این عکرمه و سپاهش نتوانست در برابر مسیلمه پایداری بکند، بنی حنیفه آنان را شکست دادند و این خبر دردناک شکست در راه به شرحبیل رسید و از انجام مأموریت بازماند. عکرمه جریان شکست خود را به ابوبکر گزارش داد. ابوبکر را خشم و غضب فرا گرفت و به او چنین نوشت: ای پسر مادر عکرمه! نبینمت و مرا نبینی. برنگردی که مردم را هم دچار رخوت و سستی کنی. برو به سوی حذیفه و عرفجه و با اهل عمان و مهره بجنگ، سپس تو و سپاهت نزد مردم برائت خواهید یافت تا به مهاجربن ابی امیه در یمن و حضرموت ملحق شوید.
لازم نیست که نشانه‌های غضب و خشم ابوبکر را در این نامه جستجو کنیم. زیرا در خطاب به عکرمه آنچه تحقیر و توبیخ و ملامت است نهفته است، آنجا که خطاب به او می‌گوید: ای پسر مادر عکرمه!