زندگانی ابوبکر صدیق رضی الله عنه

تأسف مسلمانان در مدینه و مکه از شهادت شهدای خود:

اندوه مسلمانان در مکه و مدینه و به خاطر این شهدا با سروری که به سبب درک افتخار این پیروزی که نصیب آنان شده بود قابل مقایسه نبود. عبدالله بن عمر بن الخطاب پس از اینکه در جنگ یمامه به بهترین وجهی کوشید و جنگید و متحمل شداید بسیار شد به مدینه بازگشت. هنگامی که پدرش او را دید به او گفت: چه چیز شما را بازآورد، در حالی که زید کشته شد! چرا روی خود را از من پنهان نکردی! عبدالله جواب داد: من هم دلم می‌خواست به این افتخار نایل شوم، ولی من از این سعادت بازماندم و خداوند زید را به افتخار شهادت نایل کرد. به روایتی عبدالله جواب داد: زید از خداوند سعادت شهادت خواست و خداوند آن را به او عطا کرد، من نیز کوشیدم که این سعادت به سوی من نیز روانه شود ولی به من اعطا نشد. اندوه عمرسدر کشته‌شدن زید نمونه کوچکی بود از غم و اندوه بزرگ اهالی مکه و مدینه بر شهدای خود که در جنگ مسیلمه از دست داده بودند. آیا خالد نیز مانند سایرین متأسف و اندوهگین شد؟ آیا منظره این کشت و کشتار او را ناراحت کرده و سیل خونی که جاری شده بود او را ترسانده بود؟! هرگز! چه همین روحیه قوی بود که او را به فرماندهی و رهبری سپاه رساند و سبب شد که فاتح عراق و شام شود و اساس اولین امپراطوری اسلامی را پی ریزی کند. کجاست رهبر توانایی که وقتی ببیند هزاران نفر از دشمنانش در برابر سپاه او بر زمین می‌غلتند شادیش را براز نکند! خالدسدر این حالت نه می‌ترسد و نه ناراحت می‌شود، او به محض اینکه به پیروزی خود اطمینان یافت و کار صلح با مجاعه را به پایان رساند و زمام امور را به دست گرفت لحظه‌ای درنگ نکرد، مجاعه را احضار کرد و به او گفت: دخترت را به ازدواج من درآر. مجاعه که داستان لیلی ام تمیم و احضار و توبیخ او را از طرف ابوبکر به خاطر ارتکاب امری که با سنت عرب مغایر بود شنیده بود گفت: صبر کن! تو پشت من و خودت را نزد خلیفه می‌شکنی. این سخن خالد را به شگفتی دچار نساخت و توجهی به آن نکرد، بلکه نگاه تندی به مجاعه کرد و گفت: ای مرد او را به ازدواج من درآر که می‌تواند در برابر خالد و امر او پس از فیروزی‌اش در جنگ یمامه سرپیچی کند! مجاعه دخترش را به عقد خالد درآورد، در خانه پدرش با او زفاف کرد، پس برای او هم خیمه و منزلی در مجاورت منزل ام تمیم معین کرد.