عرب و فتنه مدعیان نبوت:
یکی از این امور این بود که رسول خدا وفات یافت و عوامل فتنهانداز، خود را در فضای شبه جزیره جاری ساخت، حتی نزدیک بود قسمت اعظم شبه جزیره را مضطرب سازد.
دیدید که چگونه کار اسود قوام و قدرت یافت و مملکت تحت تصرف او از دورترین نقطه جنوب از کنار حضرموت تا مکه و طائف امتداد یافت، نیز دیدید که چگونه مسیلمه و طلیحه در کمین مسلمانان بودند. این مناطقی که علیه دین اسلام و قدرت محمد جعصیان کرده بودند، از تمام نقاط شبه جزیره از حیث تمدن برتر و از لحاظ ثروت غنیتر بود و بیشتر از همه مناطق دیگر به شهرهای ایران اتصال داشت.
پس جای تعجب نیست که با این شرایط و احوال عدم اطاعت این نواحی نظر خلیفه اول را به سوی خود جلب کند و فکر و اندیشهاش را در مورد این مناطق به کار اندازد، تا آنها را به حوزه اسلام بازگردانده و آرامش و صلح را در آن نواحی برقرار سازد.