جذیمة الأبرش عرب فرات را به زیرلوای خود درمی‌آورد:
هرکدام از این روایات درست باشد آنچه مسلم است عرب از این تاریخ به استقرار قدرت خود در عراق پرداخت و به هنگامی که جذیمة الأبرش یا وضاح در فاصله سنوات ۲۶۸ – ۲۱۵ میلادی حکومت آنان را به دست گرفت در غرب فرات بین انبار و حیره استقلال یافتند. جذیمه بین آنان وحدت کلمه برقرار ساخت و سلطه خود را در میان آنان از حیره تا تمبتر و عین التمر گسترده ساخت و بدین ترتیب سیطره خود را بر تمای غرب فرات تا بادیه شام برقرار کرد.
حتی قدرتش را بر اعراب مقیم این بادیه نیز به هنگام جنگ با مضری‌های مقیم آنجا استوار کرد. از مضری‌های عدی بن ربیعه به او پیوست و جذیمه او را مورد تکریم قرار داد. عدی با رقاش خواهر جذیمه ازدواج کرد. کتاب‌های ادبی اخبار آن دو را در میان آثار زیبای شوق‌انگیز آورده‌اند. از این زن عمرو بن عدی صاحب قصه الزباء متولد شد، همان زنی که انتحار کرد در حالی که می‌گفت: به دست خود کشته شدم نه به دست عمرو.