تألیفات او
کتاب‌های شرح حال تعدادی از تألیفاتش را آوردهاند، برخی از تألیفاتش به قرار زیر است:
١- همین شرح گرانبها که در بردارنده‌ی بحث‌ها و بررسیهای دقیق و عمیق، و تحقیقات بدیع و محکم در عقیده اسلامی بر اساس منهج سلف صالح است.
٢- کتاب «التنبیه علی مشکلات الهدایة». سخاوی و دیگران آن را گفتهاند و ما به آن دسترسی نداشتیم. کتاب «الهدایة» از جمله کتاب‌های معتبر و معتمد حنفیهاست. مؤلف آن، امام و فقیه، نظّار علی بن ابی بکر فَرغانی مَرغینانی، متوفای سال ٥٩٣ هجری قمری می‌باشد. چندین نفر از دانشمندان، کتاب «الهدایة» را شرح نمودهاند که بهترین و زیباترین شرح، «فتح القدیر» اثر کمال ابن همام است. کتاب فتح القدیر در مصر چاپ شده، و امام و حافظ جمالالدین ابومحمد عبدالله بن یوسف حنفی مذهب، و زیلعی متوفای سال ٧٦٢ هجری قمری احادیث آن را در کتابی بزرگ و قطور تخریج نموده است. این کتاب در چهار جلد با عنایت مجلس علمی در سال ١٣٥٧ هجری قمری در مصر چاپ شد.
٣- رسالهای که در بردارنده پاسخ به برخی مسائل فقهی از قبیل «صحت اقتدا به کسی که مذهبش با مذهب مقتدی فرق میکند» و «حکم چهار زانو نشستن پس از خواندن نماز جمعه» این رساله در کتابخانه «تطوان» از شهرهای مراکش، موجود است و در کتابخانه استاد بزرگوار حماد انصاری در مدینه منوره، نسخههای عکسداری به شماره ٢٨٠ وجود دارد.
در صفحه‌ی عنوان این رساله آمده است: این تعلیق دقیق و محکمی است که در بردارنده «صحت اقتدا به کسی که مذهبش با مذهب مقتدی فرق میکند»، «حکم چهار زانو نشستن پس از خواندن نماز جمعه» و «حکم آب وضویی که به لباس برخورد کرده» می‌باشد، تألیف استاد علامه برحق و محقق، علی بن علی بن محمد بن محمد بن ابی العزّ حنفی /. او خیلی خوب نوشته وآنچه را نگاشته، مفید و سودمند است.
٤- «النور اللامع في ما يعمل به في الجامع». منظور مسجد جامع اموی است. ما به این کتاب دسترسی نیافتیم.
٥- «الاتباع» این کتاب دو بار چاپ شده: بار اول در لاهور پاکستان به سال ١٤٠١هجری قمری، و بار دوم در عمّان به سال ١٤٠٥ هجری قمری.
این کتاب، ردّی است بر رسالهای که هم عصرش، اکمل الدین محمد بن محمود بن احمد حنفی متوفای سال ٧٨٦ هجری قمری تألیف نموده که در آن تقلید مذهب ابوحنیفه / را ترجیح داده و دیگران را به آن تشویق و ترغیب نموده است. ابن ابی العزّ مطالب مبهم و مشکلی را در این کتاب دید و دوست داشت از ترس تفرقه مذموم و پیروی از هواهای نفسانی، آنها را گوشزد نماید و در این ردّ، خیلی موفق بود.
وی در این ردّ به روش علمی برخورد نموده که از ادب و نزاکت، حجت قوی، آزاداندیشی، سعه صدر، دور از تعصب مذموم، و با رغبتی گیرا و جذاب در به دست آوردن دل‌ها و از بین بردن موانع خبر میدهد.