در علم الهی استدلال به قیاس تمثیلی که اصل و فرع در آن مساویاند و استدلال به قیاس شمولی که افرادش در آن مساویاند، جایز نیست
از جمله دلایلی که این مطلب را روشن می‌سازد، این است که در علم الهی جایز نیست به قیاس تمثیلی که اصل و فرع در آن مساویاند و جایز نیست به قیاس شمولی که افرادش در آن مساوی اند، استدلال شود؛ زیرا خداوند متعال موجودی است که چیزی همانند او نیست، پس جایز نیست به غیر خود تشبیه شود و جایز نیست خدا و غیر خدا زیر یک قضیه کلی که افرادش مساویاند، قرار گیرند. به همین خاطر گروهی از فلاسفه و متکلمان امثال چنین قیاسهائی را به کار بردهاند و به وسیله آن به یقین و هدف مورد نظر نرسیدهاند بلکه ادله آنان متناقض و متضادند و پس از رسیدن به بنبست، گرفتار سرگشتگی و پریشانی شدهاند چون می‌دیدند که ادلهشان فاسد و بیاساساند.