منابعی که شرح حال و زندگینامه شارح عقیده طحاوی، ابن ابی العزّ را آوردهاند
١. «تاریخ ابن قاضی شهبه»، ص٢١، ٨٢، ٨٩-٩١، ١٣٩، ٢٧١، ٣٥٨-٣٥٩، تألیف تقیالدین ابوبکر بن احمد بن قاضی شهبه اسدی اهل دمشق، متوفای سال ٨٥١ هجری قمری با تحقیق دکتر عدنان درویش.
٢. «إنباء الغمر بأبناء العمر»، ٢/٩٥-٩٨ و ٣/٥٠، تألیف حافظ شهابالدین ابوالفضل احمد بن علی بن حجر عسقلانی، متوفای سال ٨٥٢ هجری قمری. ابن حجر نام شارح را احمد آورده اما اشتباه کرده و ابن عماد در کتاب «شذرات الذهب» و ابن طولون در کتاب «الثغر البسام» در این اشتباه از او پیروی کردهاند.
٣. «الدلیل الشافی علی المنهل الصافی»، ١/٤٦٥، تألیف جمالالدین ابوالحسن یوسف بن تغری بردی، متوفای سال ٨٧٤ هجری قمری.
٤. «وجیز الکلام»، در ذیل کتاب «دول الإسلام» اثر ذهبی، تالیف شمسالدین محمد بن عبدالرحمن سخاوی، متوفای سال ٩٠٢ هجری قمری. این کتاب نسخه خطی است که در کتابخانه کوبریلی در استانبول به شماره ١١٨٩ نگهداری شده است. کتاب فوق در ٢٢٨ صفحه و در زمان حیات مؤلف نوشته شده و چندین جا به خط مؤلف نوشته شده است.
٥. «حسن المحاضرة في تاریخ مصر والقاهرة»، تألیف جلالالدین عبدالرحمن بن ابیبکر سیوطی، متوفای سال ٩١١ هـ. ق.
٦. «الثغر البسام في ذکر من ولی قضاء الشام»، ص٢٠١ تألیف شمسالدین محمد بن علی بن طولون دمشقی صالحی حنفی، متوفای سال ٩٥٣ هـ. ق.
٧. «کشف الظنون»، ص١١٤٣، تألیف مصطفی بن عبدالله اهل قسطنطنیه رومی و حنفی مذهب، حاجی خلیفه، متوفای سال ١٠٦٧هـ. ق.
٨. «شذرات الذهب في أخبار من ذهب»، ٦/٣٢٦، تألیف ابوالفلاح عبدالحی بن احمد ابن عماد دمشقی حنبلی مذهب، متوفای سال ١٠٨٩ هـ. ق.
٩. «هدیة العارفین»، ١/٧٢٦، تألیف اسماعیل پاشا بغدادی، متوفای سال ١٢٤٨ هـ. ق. همچنین شرح حالش را در همین کتاب، ج١، ص٧١٩ آورده و او را با پدرش قاطی کرده و شرح عقیده طحاوی را به پدرش علی بن محمد نسبت داده و او تاریخ وفاتش را سال ٧٤٦ هجری قمری آورده است.