فقه جامع بانوان

۱- تعریف آن

جمهور اهل لغت گویند: وضوء و طهور با ضم اول هر دو کلمه، عبارت از عملی است که وضو نامیده می‌شود، و وضوء و طهور با فتح اول هر دو کلمه، عبارت از آبی است که برای وضو و پاکیزگی انجام می‌گیرد. وضو و طهارت است، و اصل واژۀ وضوء از وضاءت گرفته شده که به معنی زیبایی و نظافت است. وضو برای نماز از آن جهت وضو نامیده می‌شود چون شخص وضوگیرنده را نظیف و زیبا می‌نماید. طهارت نیز در اصل پاکیزگی و خود تمیز نگه‌داشتن است. لفظ غسل با فتح غین عبارت از آبی است که وسیله غسل است ولی با ضم و فتح غین، به کاری گفته می‌شود که برای غسل انجام می‌گیرد.