۱۰- فضیلت معوذتین:
۱- عقبه بنعامر جهنیسگوید که: رسولخداصفرمود: «به راستی خداوند آیاتی بر من نازل کرده که مانند آنها دیده نشده است: ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ١﴾تا آخر سوره و ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ١﴾تا آخر سوره» (روایت از ابوداود، نسائی و ترمذی).
۲- از عایشه لروایت شده که هرگاه رسولخداصبه من امر کرد بعد از هر نمازی معوذتین را بخوانم». (روایت از ابوداود، نسائی و ترمذی).
۳- از عایشه لروایت شده که هرگاه رسولخداصرنجور میگشت معوذتین را بر خود میخواند و در خود فوت میکرد، وقتی درد او شدت میگرفت من بر او میخواندم و به امید برکت این دو سوره، دست او را مسح میکردم (روایت از بخاری).
۴- باز عایشه لگوید: رسولخداصهرگاه در شب به بستر خواب میرفت، کفهای دو دست را باهم جمع میکرد و در آنها فوت میکرد و سورههای ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾و ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ١﴾و ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ١﴾را در دو کف دست میخواند، سپس کف دستها را بر جسد خود میمالید که از سروصورت و جلو بدن آغاز میکرد و سه مرتبه آن را تکرار میکرد» (روایت از بخاری).