۷- سنتهای سعی:
۱- دویدن در فاصلۀ میان دو میل سبزی که در دو طرف درۀ قدیمی نصب شده است، چون مادر اسماعیل هاجر إدر این فاصله دویده است، و این دویدن فقط برای مردان توانا سنت است نه زنان.
۲- توقف بر صفا و مروه برای خواندن دعا.
۳- تکرار دعا بر صفا و مروه در هر رفت و برگشتی.
۴- گفتن اللهاکبر سه مرتبه هنگام رسیدن به کوه صفا و مروه و همچنین گفتن: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، آيِبُوْنَ، تَائِبُوْنَ، عَابِدُوْنَ، لِرَبِّنَا حَامِدُوْنَ، صَدَقَ اللهُ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ اْلأَحْزَابَ وَحْدَهُ».
«خدایی جز الله نیست، تنها و بیشریک است، ملک و ستایش از آن اوست، و او بر هر چیزی قدرت دارد، بازگشت کنندگان و توبه کنندگانیم، پرستش کنندگان پروردگار و ستایش کنندگان اوییم، خداوند وعدۀ خود را تحقق بخشید و بندۀ خود را یاری داد و به تنهایی احزاب را شکست داد» در تمامی رفت و برگشتها.
۵- پیدرپی بودن (موالات) میان طواف و سعی به گونهای که بدون عذر شرعی آن ترک نکند.