۱- فضیلت قاریان قرآن:
۱- ابنعباس بگوید که: رسولخداصفرمود: «انسانی که قرآن در سینه ندارد مانند خانۀ ویران است». (روایت از احمد، ترمذی و دارمی).
۲- عبداللهبن مسعودسگوید: «این قرآن را فراگیرید بیگمان با تلاوت آن مأجور خواهید بود، در مقابل هر حرفی ده حسنه خواهید داشت اما من نمیگویم با خواندن «الم» ده حسنه خواهید داشت، بلکه در مقابل هر کدام از الف، لام و میم ده حسنه خواهید داشت». (روایت از دارمی).
۳- ابوهریرهسمیگفت: «با قراءت قرآن، خانه بر صاحبان آن فراخ شده و ملائکه در آن حاضر گشته و شیاطین از آن دور میشوند و خیرات آن افزون میگردد، و اگر در خانهای قرآن تلاوت نگردد، خانه بر صاحبان آن تنگ شده و ملائکه از آن رخت بر میبندند و خیر آن کم میشود». (روایت از دارمی).
۴- عبدالله بن مسعودسگوید: «این قرآن ریسمان خدا، و نور، و شفاء نافع است. برای کسی که بدان تمسک جوید عصمت است و برای پیروان آن باعث نجات است، طالبان آن گمراه نمیشوند، و هیچ کسی را در انحراف نخواهد گذاشت، شگفتیهای آن به پایان نمیرسد، و با کثرت تکرار کهنه نگردد، پس آن را تلاوت کنید، زیرا خدا در برابر تلاوت هر حرفی از آن ده برابر حسنه میبخشد، اما من نمیگویم: «الم» یک حرف است بلکه میگویم: الف یک حرف، لام یک حرف، و میم یک حرف است». (روایت از دارمی).
۵- زیدبن ارقم سگوید: «روزی رسولخداصبرای ایراد خطبه بلند شد و حمد و ستایش خدا را کرد و سپس فرمود: ایمردم، من یک انسان بیش نیستم نزدیک است فرستادۀ پروردگارم فرا رسد و او را جواب گویم، بیگمان در میان شما دو متاع گرانبها را به ارث خواهم گذاشت: اول، کتاب خدا که حاوی هدایت و نور است پس بدان تمسک جویید و در آن چنگ زنید. و در ادامۀ آن فرمود: و اهل بیت من و تا سه مرتبه آن را تکرار کرد». (روایت از دارمی).
۶- عبدالله بن مسعود گوید: «هیچ اهل ادبی نیست مگر اینکه دوست دارد ادب خود را به دیگران ببخشد و ادب خداوند متعال، قرآن است». (روایت از دارمی).
۷- انسسگوید: «رسولخداصفرمود: خداوند دارای خانواده است عرض شد: یا رسولالله، چه کسانی هستند؟ فرمودند: اهل قرآن هستند». (روایت از دارمی).
۸- کعب سگوید: «بر شما لازم است قرآن را فراگیرید، زیرا قرآن، عقل را به جویندگان آن میفهماند؛ نور حکمت است؛ چشمهسار علم است؛ تازهترین کتاب و پیام خداوند است و در تورات گوید: ایمحمد، من بر تو کتاب توراتی جدید فرو میفرستم که چشمهای نابینا را بینا و گوشهای ناشنوا را شنوا و دلهای بسته شده را میگشاید». (روایت از دارمی).
۹- حارث سگوید: «داخل مسجد شدم دیدم جماعتی از حدیث صحبت به میان آوردهاند به نزد علیسرفتم و گفتم: مگر نمیبینی در مسجد گروهی در حدیث فرو رفتهاند؟ گفت: واقعاً چنین کردهاند؟ گفتم: بله، گفت: اما من از رسولخداصشنیدم که میگفت: درآینده فتنههایی به وقوع خواهد پیوست، عرض کردم: راه رهایی از آن فتنهها چیست؟ فرمود: کتاب خدا، زیرا کتاب خدا اخبار ملتهای گذشته و آینده را در بردارد، و حکم میان شما است، تنها قرآن حق و باطل را از هم جدا میسازد. کلامی نیست که هزل و هرزه باشد، کتابی است که هر جباری آن را ترک کند خداوند کمر او را میشکند، و هرکسی از غیر آن هدایت جوید، خداوند او را گمراه کند. قرآن ریسمان محکم خداوند است، و ذکر حکمت آموز است، و صراط مستقیم است، و تنها کتابی است که آرزوها را بر باد نمیدهد، زبانها را از لغزش در امان میدارد، و علماء از آن سیر نگردند، و با کثرت تکرار کهنه نشود، و شگفتیهای آن پایان نیابد. تنها کتابی است که هرکس بدان عمل نماید مأجور گردد، و هرکس به سوی آن فرا خواند به راه راست دست یافته است، بدان چنگ بزن ای اعور». (روایت از دارمی).