۱۹- گریه کردن بر میت
اسامۀ بن‌زید بگوید: یکی از دختران رسول‌خداصکه پسرش در حال جان دادن بود، یکی را به خدمت پیامبر فرستاد تا به نزد وی رود، پیامبر در جواب فرمود: سلام مرا به او برسان و فرمود: برای خداوند است آن چه بخواهد بگیرد یا ببخشد، و همه در نزد او مدت زمان معینی دارند پس لازم است صبر پیشه کند و به اجر آن امیدوار باشد» دختر پیامبر دوباره پیام فرستاد و پیامبر را سوگند داد که به نزد وی برود، رسول‌خداصبلند شد و همراه سعدبن‌عباده، معاذبن جبل، ابی‌بن‌کعب، زید بن ثابت و چند نفر دیگر به نزد دخترش رفت، کودک را که در حال جان دادن بود نزد حضرت آوردند. اشک از چشمان حضرت سرازیر شد، سعد عرض کرد: ای رسول خدا این اشک‌ها چیست؟ فرمود: این رحمتی است که خدا در قلوب بندگانش قرار داده است و رحمت خدا تنها شامل کسانی است که دارای قلب مهربان و چشمان گریان باشند». (روایت از بخاری).
علماء بر جواز گریه اجماع دارند به شرط این که بدور از فغان و فریاد باشد.