۱۰- ارکان طلاق
اول- زوج: غیر از زوج هیچ‌کس نمی‌تواند طلاق را واقع کند؛ به دلیل فرمودۀ حضرتصکه گوید: «طلاق، تنها در دست کسی است که ساق را در دست گرفته است». (روایت از ابن ماجه و دارقطنی).
به نظر من این حدیث، معلوم است ولی از یک طرف به علت کثرت طرق آن از طرف دیگر به دلیل تأیید آن از جانب قرآن، به آن عمل می‌شود.
دوم- زوجه: عبارت از زنی است که در پناه زوج بوده و طلاق بر وی واقع گردد.
سوم- لفظ دال‌بر طلاق: اعم از اینکه صریح باشد یا کنایه همراه با نیت، و نیت به تنهایی برای طلاق کافی نیست؛ به دلیل حدیثی که رسول‌خداصمی‌فرماید: «خداوند از حدیث نفس و وسوسه‌های آن مادام آن را بر زبان نیاورده و عملی نکنند در گذشته است». (متفق‌علیه).
شرط وقوع طلاق، عقل و عدم اکراه است، بنابراین طلاق دیوانه و شخص مکره واقع نمی‌شود؛ به دلیل حدیثی که رسول‌خداصمی‌فرماید: «گناه سه نفر نوشته نمی‌شود: شخص خوابیده تا هنگام بیداری، کودک تا هنگام بلوغ و دیوانه تا هنگام بازیافت عقل کامل» (روایت از احمد، نسائی، بیهقی، حاکم، سعیدبن‌منصور و ابن‌خزیمه).
و در جای دیگری می‌فرماید: «گناه خطا، و فراموشی و اکراه امتم نوشته نمی‌شود». (روایت از طبرانی).