۱- وجوب آن:
نفقۀ زن بر مرد واجب است و در این زمینه هیچ اختلاف نظری میان علما وجود ندارد. و قرآن آن را واجب کرده و می‌فرماید:
﴿وَٱرۡزُقُوهُمۡ فِيهَا وَٱكۡسُوهُمۡ﴾[النساء: ۵].
«از آن سرمایه و ثمرات آن خوراک و پوشاک ایشان را تهیه کنید».
و در حدیث، رسول‌خداصاجازه داد که هند، دختر عتبه از مال شوهرش، ابوسفیان، در حد کفایت خود و فرزندانش برداشت کند. (متفق‌علیه).
همچنین از رسول‌خداصدربارۀ حق همسر بر شوهر سؤال شد؟ در جواب فرمودند: «هروقت خودت غذا خوردی به همسر نیز بخورانی، و هر وقت لباس پوشیدی به او نیز بپوشانی». (روایت از اصحاب سنن).
در کتاب «المسوی» گوید: نفقۀ زن بر مرد واجب است؛ خواه ثروتمند باشد، یا بینوا؛ خداوند می‌فرماید:
﴿لِيُنفِقۡ ذُو سَعَةٖ مِّن سَعَتِهِۦۖ وَمَن قُدِرَ عَلَيۡهِ رِزۡقُهُۥ فَلۡيُنفِقۡ مِمَّآ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُۚ﴾[الطلاق:۷].
«آنان که دارا هستند از دارایی خود (برای زن شیرده)، به اندازۀ توان خود خرج کنند، و آنان که تنگدست هستند از مالی که خدا بدیشان داده است خرج نمایند».