۲- حکم آن
وفا به نذری که صحیح باشد واجب است چنانچه خداوند میفرماید:
﴿وَلۡيُوفُواْ نُذُورَهُمۡ﴾[الحج: ۲۹].
«و به نذرهایشان وفا کنند».
و رسولخداصنیز میفرماید: «هرکس طاعت خدا را بر خود نذر کند باید آن را انجام دهد و هرکس معصیت خدا را بر خود نذر کند نباید بدان عمل نماید» (روایت از بخاری، ابوداود، نسائی، ابنماجه و ترمذی).
مالک و شافعی گویند: نباید عمل به نذر معصیت شود و کفاره ندارد.
بر شخص نذر کننده واجب است نذرش تنها برای خدای متعال باشد، و نذر برای اولیاء، و مقربان خدا باطل و حرام است.