۱۵- تحریم کبر
خداوند می‌فرماید:
﴿تِلۡكَ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ نَجۡعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوّٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فَسَادٗاۚ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِينَ ٨٣﴾[القصص: ۸۳].
«آن سرای آخرت را برای کسانی مهیا می‌کنیم که در زمین قصد برتری طلبی و تکبر و فساد نمی‌کنند و سرانجام نیک از آن پرهیزگاران است».
و در جای دیگری فرماید:
﴿وَلَا تَمۡشِ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَحًا﴾[الإسراء: ۳۷].
«و با تکبر بر زمین قدم مگذار».
و نیز می‌فرماید:
﴿وَلَا تُصَعِّرۡ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمۡشِ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَحًاۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخۡتَالٖ فَخُورٖ ١٨﴾[لقمان: ۱۸].
«روی خود را به کبر و گردن‌کشی از مردم به یک سو مبر و در زمین به خودکامی راه مرو، که خداوند هیچ متکبر فخرفروشی را دوست ندارد».
و در جای دیگر می‌فرماید:
﴿۞إِنَّ قَٰرُونَ كَانَ مِن قَوۡمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيۡهِمۡۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡكُنُوزِ مَآ إِنَّ مَفَاتِحَهُۥ لَتَنُوٓأُ بِٱلۡعُصۡبَةِ أُوْلِي ٱلۡقُوَّةِ إِذۡ قَالَ لَهُۥ قَوۡمُهُۥ لَا تَفۡرَحۡۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡفَرِحِينَ ٧٦﴾[القصص: ۷۶].
«قارون از خویشان موسی بود و در سرکشی بر آن‌ها افزونی جست، و آن قدر دارایی و گنجینه‌ها به وی دادیم که کلیدهای آن را گروهی نیرومند می‌توانستند حمل کنند، هنگامی که خویشان او به وی
گفتند: به آنچه داری شاد مباش، که خداوند شادمانان به این جهان را دوست ندارد».
۱- عبدالله‌بن مسعودسگوید که: رسول‌خداصفرموده است: «داخل بهشت نمی‌شود کسی که به اندازۀ ذره‌ای تکبر داشته باشد. مردی عرض کرد: اگر کسی دوست داشته باشد لباس زیبا و کفش زیبا داشته باشد این هم تکبر است؟ فرمود: خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد. تکبر، انکار حق و تحقیر مردم است». (روایت از مسلم).
۲- سلمه بن اکوع سگوید: «مردی در حضور رسول‌خداصبا دست چپ غذا را تناول کرد، به وی فرمود: «با دست راست بخور»، مرد گفت: نمی‌توانم، فرمود: «نخواهید توانست» که بجز تکبر چیزی مانع او از خوردن با دست راست نبود. راوی گوید: دیگر نتوانست دست را به طرف دهانش بلند کند». (روایت از مسلم).
۳- حارث بن‌وهب سگوید: شنیدم رسول‌خداصمی‌فرمود: «هان! شما را از اهل دوزخ باخبر کنم: هر انسانی که سنگدل و متکبر باشد». (متفق‌علیه).
۴- ابوسعید خدریسگوید که: رسول‌خداصفرمود: «بهشت و دوزخ باهم احتجاج ورزیدند، دوزخ گفت: جباران و متکبران در من جای دارند، و بهشت گفت: مستمندان و بینوایان در من اسکان گزیده‌اند. خداوند میان آن دو قضاوت کرد و فرمود: تو بهشت هستی و نشانۀ رحمت منی؛ به وسیلۀ تو هرکس را که بخواهد رحم می‌کنم و تو دوزخ هستی و نشانۀ عذاب منی، به وسیلۀ تو هرکس را که خود بخواهد عذاب می‌دهم و بر من است هر دوی شما را پر کنم». (روایت از مسلم).
۵- ابوهریره سگوید که: رسول‌خداصفرمود: «خداوند در روز قیامت به کسی نگاه نمی‌کند که از روی تکبر، دامن دراز خود را به دنبال خود بکشاند». (متفقه علیه).
۶- باز از ابوهریره سنقل است که رسول‌خداصفرمود: «خداوند متعال می‌فرماید: عزت و کبریاء، لباس من هستند هرکس بر این دو با من به منازعه برخیزد بی‌گمان عذابش خواهم داد». (روایت از مسلم).
۷- سلمه‌بن‌اکوع سگوید که: رسول‌خداصفرمود: «ادامۀ تکبر انسان، او را در زمرۀ جباران در آورده و به مصائبی گرفتار آید که آنان بدانها گرفتار آمده‌اند». (روایت از ترمذی).