۱- وجوب آن:
خداوند متعال زکات حبوبات و میوه‌جات را واجب کرده و می‌فرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا كَسَبۡتُمۡ وَمِمَّآ أَخۡرَجۡنَا لَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِۖ﴾[البقرة: ۲۶۷].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید از قسمت‌های پاکیزۀ اموالی که بدست آورده‌اید و از آنچه از زمین برای شما بیرون آورده‌ایم انفاق کنید».
و انفاق به معنی زکات است.
﴿۞وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦ﴾[الأنعام: ۱۴۱].
«خدا است که آفریده است باغ‌هایی که برپایه استوار می‌گردند و باغ‌هایی را که چنین نیستند، خرما بنها و کشتزارها را آفریده است که ثمرۀ آن‌ها گوناگون است. و نیز درختان زیتون و انار را آفریده است که همگونند و ناهمگونند. هنگامی که به بار آمدند از میوۀ آن‌ها بخورید و به هنگام رسیدن و چیدن و دروکردنشان از آن‌ها ببخشید و زکات لازم آن‌ها را بدهید ..».
ابن‌عباس بگوید: حق آن زکات آن است.
همچنین گوید: زکات آن عشر است یا نصف عشر.