۸- باطل کردن صدقه
منت گذاشتن برکسی که صدقه میگیرد و اذیت کردن او از این راه و تظاهر و تفاخر به آن حرام است. چنانچه خداوند میفرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُبۡطِلُواْ صَدَقَٰتِكُم بِٱلۡمَنِّ وَٱلۡأَذَىٰ كَٱلَّذِي يُنفِقُ مَالَهُۥ رِئَآءَ ٱلنَّاسِ﴾[البقرة: ۲۶۴].
«ایکسانی که ایمان آوردهاید بذل و بخششهای خود را با منت و آزار پوچ و تباه نسازید، همانند کسی که دارایی خود را برای تظاهر به مردم انفاق میکند».
رسولخداصفرمود: «در قیامت خداوند با سه کس صحبت نکرده و به ایشان نگاه نمیکند و گناهان آنان را نمیبخشد و عذاب دردناکی در انتظار آنان است. ابوذر در اثنای کلام آن حضرت گفت: خسارتمند و مأیوس شدهاند، ای رسولخدا آنان چه کسانی هستند؟ فرمود: آنکس که برای عشوه و ناز و فخر لباس بلند [که گوشه آن بر زمین کشانده میشود] میپوشد، و آن کس که با دادن صدقه منت میگذارد، و آن کس که کالای خود را با سوگند دروغ میفروشد». (روایت از احمد، مسلم، ابوداود، نسائی و دارمی).