۵- زن در حال عده باید تا انقضاء عده در منزل شوهر بماند:
در کتاب فقه السنة آمده است: بر زن معتده واجب است تا انقضاء عده‌اش در منزل شوهرش باقی بماند، و حلال نیست از آن خارج گردد، و برای شوهر حلال نیست او را از منزلش بیرون کند و اگر طلاق، یا جدایی در بیرون از منزل زناشویی واقع شد بر زن واجب است به مجرد علم به آن به منزلش برگردد.
خداوند متعال می‌فرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحۡصُواْ ٱلۡعِدَّةَۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ رَبَّكُمۡۖ لَا تُخۡرِجُوهُنَّ مِنۢ بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخۡرُجۡنَ إِلَّآ أَن يَأۡتِينَ بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖۚ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥۚ لَا تَدۡرِي لَعَلَّ ٱللَّهَ يُحۡدِثُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ أَمۡرٗا ١﴾[الطلاق: ۱].
«ای پیغمبر، وقتی که خواستید زنان را طلاق دهید، آنان را در وقت فرا رسیدن، (یعنی پس از پاک شدن زن از) عادت‌ماهیانه‌ای (که شوهرش در آن، با او نزدیکی نکرده باشد)، طلاق دهید و حساب عده را نگاه دارید، و دقیقاً محاسبه کنید (که زن سه بار ایام پاکی خود از حیض را به پایان رساند، تا نژادها آمیزۀ یکدیگر نشوند) و از خدا که پروردگار شما است بترسید و پرهیزگاری کنید (و اوامر و نواحی او را به کار بندید، به ویژه در طلاق و نگهداری زمان عده) زنان را بعد از طلاق در مدت عده از خانه‌هایشان بیرون نکنید، و زنان هم تا پایان عده از منازل شوهرانشان بیرون نروند، مگر اینکه زنان کار زشت و پلشت آشکاری، (همچون زنا، و فحاشی و ناسازگاری طاقت‌فرسا با شوهران یا اهل خانواده انجام دهند، که ادامۀ حضور ایشان در منازل باعث مشکلات بیشتر گردد). این‌ها قوانین و مقررات الهی است، و هرکس از قوانین و مقررات الهی پا فراتر نهد و تجاوز کند به خویشتن ستم کرده است».
ابن‌عباس بدر تفسیر فاحشه مبینه گفته است: این است که زن خود را به اهل و اقارب شوهر نشان دهد، که اگر این عمل را انجام داد، بیرون کردن او حلال است.
و عایشه، جابربن زید، حسن، عطاء، و جمعی دیگر مخالف این فتوا بوده و عایشه لخواهرش به نام ام‌کلثوم را که شوهرش به نام طلحه بن‌عبیدالله‌کشته شده بود، با خود به مکه برای انجام عمره بیرون برد.