۸- نهی از نوشیدن در حالت ایستاده
۱- انسسگوید: «رسولخداصاز نوشیدن در حالت ایستاده نهی کرده است، عرض گردید: خوردن چه؟ فرمودند: آن بدتر است» (روایت از مسلم، ابنماجه و ترمذی).
۲- ابوهریرهسگوید: «رسولخداصفرمود: هیچکدام از شما در حالت ایستاده چیزی ننوشد و هرکس فراموش کرد آن را قیء کند». (روایت از مسلم).
۳- ابنعباس بگوید: «رسولخداصبا حالت ایستاده آب زمزم را نوشید» (متفق علیه).
۴- بخاری و دیگران روایت کردهاند: «علیسدر حالت ایستاده آب نوشید و سپس گفت: کسانی هستند که نوشیدن را در حالت ایستاده مکروه میدانند ولی آنچه من کردم رسولخداصنیز آن را انجام داده است».
با این تأویل که کراهیت آن تنزیهی است میتوان دو روایت را باهم جمع نمود، و فرموده حضرت که میفرماید: «هرکس ندانسته در حالت ایستاده آب بیاشامد باید آن را قیء نماید» ناظر بر عدم جواز آن برای کسی است که عمداً مخالفت نماید. علاوه بر این، فعل رسولخداصبا قولی که خاص امت است تعارضی ندارد و قول عام او را که شامل خود و امتش میشود تخصیص مینماید.
اکثر اهل علم بر این رأیند که نهی حضرتصاز نوشیدن در حالت ایستاده فقط برای ادب و ارفاق است تا نوشیدن با آرامش و اطمینان صورت گیرد و به دور از حالاتی باشد که موجب ایجاد امراضی در معده و جگر و غیر آن میگردد.