۷- زکات در غیر از حیواناتی که ذکر شدند:
در اسب، قاطر و خر زکات نیست مگر اینکه برای تجارت باشند. [که به عنوان مال تجاری از آن‌ها زکات گرفته می‌شود] به دلیل حدیث علیسکه رسول‌خداصفرمود: «شما را در دادن زکات اسب و برده‌ها مورد بخشش قرار دادم». (روایت از احمد و ابوداود).
سلمان‌بن یسار گوید: اهل شام به ابوعبیدۀ بن‌جراح سگفتند: از اسب‌ها و بردگان ما، زکات بگیر، ابوعبیدهسامتناع ورزید. سپس نامه‌ای در این باره به عمرسنوشت، عمرسامتناع ورزید. دوباره با ابوعبیدهسدر این مورد صحبت کردند و او نامه‌ای به عمرسنوشت، عمرسدر پاسخ نوشت: «اگر خودشان خواستند از آن‌ها بگیر و بر فقرایشان تقسیم کن و بردگان ایشان را از آن بهره‌مند کن». (روایت از مالک و بیهقی).
ابوهریرهسگوید: «دربارۀ زکات خرها، از رسول‌خداصسؤال شد؟ فرمود: در این مورد امری نیامده است جز این آیه:
﴿فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرٗا يَرَهُۥ ٧ وَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ شَرّٗا يَرَهُۥ ٨﴾.
«پس هر کس که همسنگ ذرهاى کار نیک کرده باشد، [پاداش] آن را خواهد دید.
و هر کس همسنگ ذرّهاى کار بد کرده باشد [کیفر] آن را خواهد دید» (روایت از احمد).
حارثه بن‌مضرب گوید: «با عمرسبه سفر حج رفتم، اشراف شام نزد او آمدند و گفتند: ای امیرالمؤمنین، ما برده و اسب داریم، امر فرما زکات آن‌ها را از ما بگیرند تا بدان وسیله ما را پاک کنی و مایه رشد و پاکیزگی ما باشد، گفت: این، چیزی است که دو نفر پیش از من این‌کار را انجام نداده‌اند [۱۰]، اما منتظر باشید تا از مسلمانان بپرسم». (روایت از طبرانی).
[۱۰] منضور او، رسول‌خداصو ابوبکرس بود.