۶- مرتد شدن:
ارتداد عبارت از گفتن کلمۀ کفر است و باعث بطلان تمام اعمال نیکوی انسان می‌گردد. خداوند می‌فرماید:
﴿لَئِنۡ أَشۡرَكۡتَ لَيَحۡبَطَنَّ عَمَلُكَ﴾[الزمر: ۶۵].
«بی‌گمان اگر شرک‌ورزی اعمال نیکوی تو تباه می‌گردد».
همچنین إرتداد تیمم را باطل می‌نماید، چون ارتداد، انسان را از اسلام خارج می‌کند. ارتداد به وسیلۀ نطق یا اعتقاد یا شک در مسلمات دینی پیش می‌آید.
هرگاه شخص مرتد توبه کند و به ایمان و اسلام بازگردد نباید قبل از گرفتن وضو، نماز بخواند ولو این که مدت ارتداد کم و قبل از آن دارای وضو بوده باشد.
شافعی، ابوحنیفه و مالک گویند: ارتداد وضو را باطل نمی‌کند. اما شافعی گوید تیمم را باطل می‌کند.
این حکم از آیۀ ۲۱۷ سوره بقره استنباط شده که می‌فرماید:
﴿وَمَن يَرۡتَدِدۡ مِنكُمۡ عَن دِينِهِۦ فَيَمُتۡ وَهُوَ كَافِرٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ﴾[البقرة: ۲۱۷].
«و هرکس از شما از دین خودش برگردد و در حال کفر بمیرد اعمال چنان کسانی نابود و تباه می‌گردد».