۴- نهی از تبرج، امر به فرو گذاشتن رداء در سنت نبوی:
باید دانست که اسلام به این قضیه اهتمام جدی کرده و سنی را که باید زن در آن به رعایت حجاب بپردازد تعیین می‌کند رسول‌خداصدر این مورد می‌فرماید:
۱- ای اسماء، هرگاه، زن به سن حیض رسید برایش صلاح نیست بجز چهره و دو کف وی دیده شود.
۲- بزرگترین وسیلۀ فتنه برای مردان زن است؛ رسول‌خداصمی‌فرماید: «آمدن زن همراه با شیطان و رفتن او نیز همراه با شیطان است».
۳- باز رسول‌خداصمی‌فرماید: «دو طبقه که من هنوز آنان را ندیده‌ام از اهل دوزخ می‌باشند: مردانی که تازیانه‌های همچون دم گاو در دست دارند، و زنانی در ظاهر پوشنده و در واقع برهنه که تمایل به مخالطت با مردان بیگانه داشته و مردان را به سوی خود متمایل می‌نمایند، که داخل بهشت نشده و بوی آن را نمی‌شنوند. اگر چه بوی آن از مسافتهای چنین و چنان شنیده خواهد شد».
۴- موسی بن‌یسارسگوید: زنی در کنار ابوهریره عبور کرد که به شدت بوی عطر از او می‌وزید، ابوهریره گفت: کجا ای کنیز خداوند جبار؟ گفت: به مسجد می‌روم، گفت: و خودت را هم معطر کرده‌اید؟ گفت: بله، گفت: پس برگرد و غسل کن، چون من از رسول‌خداصشنیدم می‌فرمود: «خداوند نماز زنی را که خود را معطر کرده و با بوی عطر آمیز به مسجد رفته، تا بازگشت او به خانه و غسل نمودن او، قبول نخواهد کرد». (روایت از ابن خزیمه).
۵- ابوهریرهسگوید که: رسولخداصفرمود: «هرزنی بخور را استعمال کند. نباید در نماز عشاء حاضر گردد». (روایت از ابوداود و نسائی).
۶- عایشه لگوید: در حالی که رسول‌خداصدر مسجد نشسته بود، زنی از قبیلۀ مزینه با خرامیدن و زینت داخل مسجد شد. با دیدن او، رسولخداصفرمود: «ای مردم، زنانتان را از پوشیدن زینت و خرامیدن در مسجد منع کنید، چون بنی‌اسرائیل نفرین نشدند مگر وقتی که زنانشان زینت را پوشیده و در معابد خود خرامیدند». (روایت از ابن ماجه).