۴۸- حرم مدینه:
صید در حرم مدینه و قطع درختان آن نیز حرام است، به دلیل حدیث علیسکه گوید: رسول‌خداصدربارۀ مدینه فرمود: «گیاهان سبز و خشک آن چیده نمی‌شود و نخچیر آن رمیده نمی‌گردد، و اشیاء گم شده آن برداشته نمی‌شود، مگر برای کسی که با صدای بلند آن را اعلام کند، و صلاح نیست هیچ‌کسی در آن سلاح جنگی حمل کند، و صلاح نیست درخت آن قطع گردد، مگر برای کسی که شترش را می‌چراند». (روایت از احمد و ابوداود).
از جابرسروایت شده: رسول‌خداصفرمود: «ابراهیم مکه را حرام کرد، و من مدینه را از شرق تا غرب آن حرام کرده‌ام نباید درختان خاردار آن قطع شود و حیوان آن صید گردد». (روایت از مسلم).
ابوهریرهسآورده است: «رسول‌خداصمدینه را از صخره‌های سیاه شرقی تا صخره‌های سیاه غربی حرام کرد و دوازده میل اطراف مدینه را قرق اعلام کرد» (روایت از بخاری).
رسول‌خداصبه اهل مدینه رخصت داد، درختان آن را برای درست کردن ابزار شخم زدن و سواری، و امثال آن که از آن ناگزیرند قطع کنند، و به اندازۀ نیاز حیوانات از گیاهان آن علف جمع کنند.
احمد به نقل از جابربن‌عبدالله سآورده که رسول‌خداصفرمود: «مابین‌شرق و غرب مدینه حرام است و تمام اطراف آن حرام است و به جز برای علف نباید گیاه و درخت آن قطع شود».
این برخلاف حرم مکه است، چون اهل مکه اجازه دارند در خارج از حرم آنچه لازم دارند بدست آورند که آنان را از داخل آن کفایت کند.
ولی در حرم مدینه ساکنین آن نمی‌توانند آن کار را بکنند که آنان را در داخل حرم بی‌نیاز کند.
کشتن صید مدینه و قطع درختان آن کفاره نداشته و فقط گناه محسوب است. بخاری به نقل از انسسآورده که رسول‌خداصفرمود: «مدینه از فلان جا تا فلان جا، حرام است، درخت آن قطع نمی‌شود، از حوادث و رخدادهای ناگوار باید محفوظ بماند، هرکس در آن، حادثه‌ای بیافریند نفرین خدا و فرشتگان و انسان‌ها بر او باد. و هرکس درخت قطع شده‌ای در آن بیابد برایش حلال است آن را بردارد» و باز فرمود: «اگر کسی را در آن دیدید شکار می‌کند گرفتن وسیلۀ شکار و هرچه همراهش است برای شما حلال است». (روایت از ابوداود، و حاکم).