۲- خواب:
خوابیدن بر دو قسم است:
(أ) خوابیدن بر پهلو: این نوع خوابیدن اعم از این که کم باشد یا زیاد وضو را باطل می‌کند.
(ب) خوابیدن در حالت نشسته که در این مورد دو قول وجود دارد:
بنا بر قول نخست اگر خواب زیاد باشد وضو را باطل می‌کند و اگر کم باشد آن را باطل نمی‌کند و این، قول مالک و ثوری و اصحاب رأی است.
بنا بر قول دوم: که قول شافعی است خوابیدن بر این حالت اگر چه زیاد هم باشد وضو را باطل نمی‌کند، چون در این حالت محل خروج محکم به زمین چسبیده است به دلیل حدیث انس که گوید: «اصحاب رسول‌خداصمی‌خوابیدند وقتی که بیدار می‌شدند نماز می‌خواندند بدون این که وضو بگیرند». (روایت از ترمذی).
در عبارتی دیگر آمده: اصحاب رسول‌خدا صبه انتظار نماز عشاء می‌نشستند و خواب بر آنان چیره شده و سر به جیب فرو می‌بردند، بعداً نماز می‌خواندند بدون این که وضو بگیرند. این حدیث اشاره به همۀ نصوص داشته و عموم آن‌ها تخصیص می‌شود، زیرا این حالت خروج حدث را منع می‌کند و وضو باطل نمی‌شود یعنی مانند خوابیدن کم است که وضو را باطل نمی‌نماید.