۶- خروج برای شخص معتکف
شخص معتکف نباید از مسجد خارج شود مگر در صورت ضرورت. عایشه لگوید:
«هرگاه رسولخداصبه اعتکاف مینشست سر خود را به من نزدیک میکرد و برایش شانه میکردم و جز برای قضای حاجت، خارج نمیشد». (متفقعلیه).
اگر کسی غذا و آشامیدن برایش نیاورد میتواند برای خوردن و آشامیدن از مسجد خارج شود، و اگر به استفراغ ناگهانی و امراضی از این قبیل مبتلا گردید میتواند از مسجد خارج شود و برای هر کار ضروری که انجام آن حتمی است از قبیل به فریاد نیازمندان رسیدن و اطفای حریق و غیره، جایز است خارج شود، و میتواند در منزلش مقدار کمی غذا [یک یا دو لقمه] بخورد.
هرگاه برای انجام یکی از کارهای ضروری که ذکر شد بیرون رفت، نباید برای رفتن به سوی آن عجله کند بلکه طبق عادت خود به سوی آن برود، و قضای اوقات بیرون رفتن از مسجد بر او لازم نیست.